அம்மாவுடன் மதுரை டூர்... 4

ப்ரியா மெல்ல பெட்ஷீட் உள்ளே நுழைந்தால்..

 சகசின் இடுப்பில் பெட்ஷீட் மேலும் கீழும் அசைய துவங்கியது.. உப உப உப என்று உம்பல் சத்தம் மட்டும் கேக்க துவங்கியது.. சக்ஸ் மெல்ல ஆஹ்ஹ அஹ்ஹ்ஹாஹ் ப்ரியாயய்யயாய என்று முனக துவங்கினார்..

 வந்தனா விஷ்ணுவின் கண்களை பொத்தி அவன் தலையை திருப்பி விஷ்ணு அவர்களை பார்க்க விடமால் தன கழுத்தில் அவன் முகத்தை இறுக்கி பிடிச்சு கொண்டால்..

 இப்பொது இருவரும் அம்மாவும் மகனும் நெருக்கமாக.. கட்டி அணைத்த வகையில் இருந்தார்கள்.. விஷ்ணு கைகள் வந்தனா அம்மாவின் இடுப்பை சுற்றி இருந்தது..

 வந்தனா : விஷ்ணு கண்ணு.. அவங்க தப்பு பண்றன்கப்பா.. நீ சின்ன பய்யன் அது எல்லாம் பார்க்க கூடாது.. சரியா..

 விஷ்ணு : அம்மா இப்படி பண்ண தப்பம்மா.. (அப்பாவியாய் கேட்டான்)

 வந்தனா : ஆமா செல்லம்.. புருஷன் பொண்டாட்டி மட்டும் தான் அது மாதிரி பண்ணலாம்.. மத்தவங்க அது மாதிரி பண்ண கூடாது..

 விஷ்ணு : ஐயோ அப்படி பண்ணலைனா.. நம்ம எப்படிமா இந்த போட்டில ஜெயிக்க முடியும்...

 வந்தனா : அதாண்டா விஷ்ணு எனக்கும் புரியல.. சரி வா நம்ம துங்கலாம்...

 அம்மாவும் மகனும் கட்டி பிடிச்சு துங்க ஆரம்பித்தார்கள்.. ஒரு சில நிமிடங்கள் இருக்கும்..

 ப்ரியாவின் முனகும் சத்தம் கேட்க ஆரம்பித்தது..

 ப்ரியா : டேய் மாமா.. மெல்லட... பக்கத்துல ஆளு இருகங்கட.. ப்ளீஸ் டா மெல்ல குத்துடா மாமா.. ப்ளீஸ்..

 விஷ்ணு திரும்பி பார்த்தான்.. இப்பொது ப்ரியா கிலே படுத்து இருக்கா.. சக்ஸ் அவள் மேல் ஏறி படுதா படி.. தன இடுப்பை வேக வேகமாக அசைத்து கொண்டு இருந்தார்.. அவர்கள் இடுப்பு வரை பெட்ஷீட் போட்டு போர்த்தி இருந்தார்கள்.. அதனால்.. அவர்கள் இடுப்பு அசைவது மட்டுமே தெரிந்தது..

 வந்தனா : டேய் விஷ்ணு.. அங்கே பார்க்காத.. திரும்பி படு..

 விஷ்ணு : சரிம்மா..

 விஷ்ணு வந்தனாவின் முலையின் மேல் நையிட்டி மேல் தலை வைத்து படுத்து கொண்டான்..

 ரயில் வேகமாக போய் கொண்டு இருந்தது..