ஏக்கமும் தயக்கமும்

அவர்கள் (மாமாவும் மாமியும்) கிளம்பியதும் நான் கதைவை மூடிவிட்டு நந்தினிமேல் பாய்ந்தேன். அவளின் இடையைப் பிடித்துத் தூக்கினேன்.’ஐயையோ தலை சுத்துது, விடுங்க” என்று பதறினாள். என்ன நீ நாலு சுத்துக்கே தலை சுத்துதுன்னு அலர்றியே. இன்னும் எவ்வளவோ விளையாட்டு இருக்கு. எப்படி சமாளிப்பே? என்று கண்ணடித்துக் கேட்டேன். ‘ம்.. கை காலுங்களை கட்டிப் போட்டுடுவேன்…!” என்றாள். ‘பார்க்கலாம்” என்றபடி மீண்டும் தூக்கினேன்.
‘விடுங்க எனக்கு வேலை இருக்கு” என்றாள்.
‘என்ன வேலை?” சமைக்க வேண்டாமா? என்றாள்.
‘வேண்டாம் ஹோட்டல்ல சாப்பிடலாம்” என்றேன்.
‘வீட்டுல எல்லாம் வச்சிக்கிட்டு ஹோட்டலுக்கு போறதா?”
‘அறிவு கெட்டவளே கல்யாணமான நாலாவது நாளே நம்மை தனிக்குடித்தனம் வெச்சது எதற்காக? எதுவித தொந்தரவுமில்லாமல் ராத்திரி பகல்னு பார்க்காம ஜாலியா இருக்கத்தான். உட்கார்ந்து டைமை வேஸ்ட் பண்ணுதற்கா? ” என்று கேட்டேன்.
பதிலுக்கு காதைப்பிடித்துத் திருகிய நந்தினி ‘தனிக்குடித்தனம் வச்சது எதுக்குத் தெரியுமா? குடும்பக் கஷ்டத்தை ஆரம்பத்திலிருந்தே அனுபவிச்சு பொறுப்போடு இருக்கணும்னுதான், புரிஞ்சுகடகுங்க” என்றாள். ‘இதோ பாரு எனக்கு இன்னும் மூணு நாள்தான் லீவு. அப்புறம் காலையில் போனா சாயந்தரந்தான் வருவேன். இதுதான் நல்ல சான்ஸ். அப்புறம் வருத்தப்பட்டு பிரயோசனமில்லை. அவ்வளவுதான் சொல்லிட்டேன்” என்றேன். ‘நான் ஒண்ணும் வருத்தப்பட மாட்டேன். பேசாம அடக்கிட்டு உட்காருங்க” என்று கூறி என்னை சோபாவில் தள்ளிவிட்டு சமையலறையில் நுழைந்தாள். ‘கொஞ்ச நேரம் போகட்டும். கவனிச்சுக்கிறேன் உன்னை” என்றேன். சமைத்து முடித்தவள் என் பிடியிலிருந்து சாமர்த்தியமாக நழுவி குளியலறையில் புகுந்தாள். நான் அவள் விட்டுச் சென்ற நறுமணத்தை நுகர்ந்தபடி சோபாவில் கிடந்தேன். பதினைத்து நிமிடம் கழித்து குளியலறையில் இருந்து குரல் கேட்டது…
‘என்னங்க…”
‘ம்…”
‘என்னோட பெட்டிக் கோட்டை மறந்துட்டேன். எடுத்துத் தர்றீங்களா?” என்றாள்.
‘முடியாதுடி.. நீயே வந்து எடுத்துட்டு போ” என்று சிரித்தேன்.
‘நான் இப்ப வெளியே வந்தா என்ன ஆகும்னு தெரியும் தானே?” என்றாள்.
‘நான் பெட்டிக்கோட்டோட உள்ளே வந்தாலும் என்ன நடக்கும்னு தெரியுமில்லே?” என்றேன்.
‘உள்ளே இருந்தே எப்படி சாமர்த்தியமா வாங்கிக்கிறதுன்னு எனக்குத் தெரியும். எடுத்துட்டு வாங்க” என்றாள்.
எழுந்து போய் அலுமாரியில் இருந்த அவளது பெட்டிக் கோட்டை எடுத்து பாத்ரூம் கதவால் நீட்டியபடி உள்ளே நுழையப் பார்த்தேன். அவள் கையை நீட்டி வாங்கிவிட்டு படக்கென்று கதவைச் சாத்திவிட்டாள். எப்படி என்றாலும் வெளியே வந்துதானே ஆகவேண்டும் என்று சவால் விட்டபடியே ஹோலுக்குள் நுழைந்தேன்.
பாத்ரூம் கதவு கர்ர்ர்ர் என்று திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. அவள் அப்பங்காரன் இந்த பழைய வீட்டை என் தலையில் கட்டிவிட்டான் என்று முதலில் நான் நினைத்தேன். இப்பொழுது தான் புரிகிறது அது எவ்வளது நல்லது என்று. மெதுவாக கதவு மூலையில் ஒளிந்து நின்று கொண்டு அவள் வருவதைப் பார்த்தேன். கல்யாணமாகி சந்தோசமாக இருக்கலாம் என்றிருந்தால் அவளுடைய அம்மாவும் அப்பாவும் இடஞ்சலாக இருந்தார்கள். அவர்கள் இருக்கும் போது வெளியே பகலில் கட்டிப்பிடித்து விளையாடுவது அவ்வளவு சரியாக படவில்லை. இன்னு காலைதான் அவர்கள் அவர்கள் வீட்டுக்கு போய்விட்டார்கள். அந்த குஷியில் தான்…………………..
அவள் ஒரு டவலை மார்புக்குக் குறுக்கே கட்டியிருந்தாள். அவளுடைய முலைகள் தள்ளிக் கொண்டு நின்றது. அவள் உள்ளே ஏதும் போட்டிருக்க சான்சே இல்லை. அவளுடைய உடம்பு நனைந்து எனக்கே போதை ஏத்தியது. அவளை இன்றுதான் முதன் முதலில் உடுத்தாடையோடு பார்க்கின்றேன். அவள் ஹால் கதவை தாண்டியதும் பதுங்கிப் போய் அவளை பின்னால் இருந்து அணைத்துக் கொண்டு அவளது கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். ‘சும்மா விடுங்க. யாரும் பார்த்திடப் போறாங்க” என்றாள். ‘பார்த்தா பார்த்திட்டு போகட்டும். நாம என்ன கள்ள புருசன் பொண்டாட்டியா? ஊர் சாட்சியா தாலிகட்டியிருக்கம்” என்றேன். ‘ராத்திரி பார்த்துக் கொள்ளுவோம் விடுங்க” என்றாள். அவளுக்கு பதில் சொல்லாமல் அவளை தள்ளிக் கொண்டு பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தேன்.
அவளை பெட்டின் ஓரத்தில் இருத்தி விட்டு நானும் அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்தேன். அவளின் மார்புக்கு குறுக்கே ஒரு கையை போட்டு இறுக்கி அணைத்தபடி அவளது ஈரமான இதழில் முத்தமிட்டேன். புதுப் பொண்டாட்டி என்பதால் அவளுக்கு இன்னும் வெட்கம் போகவில்லை. அவள் வாயை இம் என்று மூடி வைத்திருந்தாள். எனது இரண்டு விரலால் அவளது இடையில் பலமாக ஒரு கிள்ளு கிள்ளினேன். அவள் ஆவ் என்று கத்தினாள். சந்தர்ப்பம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த நான் அவளது இதழை கவ்விக் பிடித்துக் கொண்டு சுவைக்க ஆரம்பித்தேன். அவளது இதழ்கள் இரண்டும் என் வசம் இருந்தது.