1/5/12

கனடாவில் இருந்து அசோக் - 06

நானும் சித்ராவும் ஹால் சோஃபாவில் அமர்ந்துகொண்டு சாந்தி அளித்த சூடான பக்கோடா மற்றும் பூசணிக்காய் அல்வாவை ருசித்துக்கொண்டே கதையளந்துகொண்டிருந்தோம். தன் கீழ்முதுகு வரை நீண்ட கருங்கூந்தலை அப்படியே லூசாக முதுகில் மீது வழிய விட்டுக்கொண்டு சித்ரா அமர்ந்து கலகலவென்று சிரித்துப் பேசினாள். சாதாரணமாக தன் கணவனின் தோழனுடன் சகஜமாகப் பழகும் மாடர்ன் இல்லத்தரசி போல் தான். ஆனால் ஆடைகள் மட்டும் மிஸ்ஸிங். புரண்ட கேசம் தன் முகத்தின் மீது புரளும் போது அதை லாவகமாக ஒதுக்கி விட்ட போது, எழும்பித் தாழும் மார்பகங்கள் என் கண்களைக் கவர்ந்தன. சில நேரம் கால் மீது கால் போட்டு கம்பீரமாகச் சோஃபாவில் சாய்ந்துகொண்டு பேசினாள். சில சமயம், முன்னால் குனிந்துகொண்டு, கால்களை அகல விரித்துக் காட்டியபடி இருந்தாள். ஆனால் எங்கள் இருவரின் அம்மணக் கோலத்தை அவள் உணர்ந்ததாகவே தெரியவில்லை. அந்நிய ஆடவன் முன்னிலையில் நிர்வாணமாக வீட்டைச் சுற்றி வலம் வருவது அன்றாட நிகழ்ச்சி போல் சாதாரணமாக இருந்தாள். எனக்குத் தான் சுண்ணி ஏறி ஏறி நின்றது.


சாந்தியும் சற்று கூச்சத்துடன் இருப்பதை அவள் வெட்கம் கலந்த சிரிப்பு காட்டிக் கொடுத்தது. அவள், தொப்புளுக்கு அரை அடி கீழே பாவாடையும், மிக ஆழமாக வெட்டப்பட்டிருந்த ரவிக்கையும் மட்டுமே அணிந்திருந்தாள். தாவணி அணிந்துள்ளபோது, தெரிந்தும் தெரியாமலும் எட்டிப்பார்த்த அந்த ஆழமான குழிவான தொப்புள், இப்போது தாராளமாகவே தெரிந்தது. அவ்வளவு லோ-ஹிப்பாக பாவாடையை நெகிழ்த்து வைத்திருந்தாள். அவள் பார்வையை என் சுண்ணி மீதிருந்து விலக்கவே முடியவில்லை போலும். அவள் ஆசையுடன் என் ஆயுதத்தைப் பார்ப்பதை நான் கவனித்துவிட்டால், சட்டென்று வெட்கத்துடன் சிரித்து கண்களை அப்புறப்படுத்துவாள். ஆனால் மற்ற நேரங்களில் அவள் பார்வையை என் சுண்ணி தான் ஆக்கிரமித்திருந்தது என்பதை நான் நன்கு அறிந்துகொண்டேன்.


"அப்ப.. அசோக்.. உங்க இண்டியா விஸிட்டோ ட ப்ரொக்ராம் என்ன?"


"ப்ரொக்ராம்னு ஒண்ணும் முக்கியமா இல்லை? ஒரு மாசம் லீவ் எடுத்திருக்கேன். எங்க சொந்த ஊருக்குப் போய் ஒரு நாள் தங்கியிருக்கணும். ஜஸ்ட் பார்க்கத் தான். தெரிஞ்சவங்க யாரும் இல்லை. சின்ன வயசுல பழகிய இடங்களை ஒரு nostalgic மெமரியோட பாக்கணும். தமிழ்நாட்டுல ஒரு சில இடங்கள் முக்கியமா விஸிட் அடிக்கணும். பாத்து ரொம்ப வருசம் ஆச்சு. குற்றாலம், கன்னியாகுமரி, கொடைக்கானல், கோயமுத்தூர் மைசூர் இதெல்லாம் ஒரு ரவுண்ட் அடிக்கலாம்னு இருக்கேன்."


"தட்ஸ் குட். இன்னும் 2-3 மூணு நாள்ல உங்க ஃப்ரெண்ட் வந்துருவார். அவர் வந்த பிறகு எல்லாரும் ஒரு பத்து நாள் ப்ரொக்ராம் போட்டு டூர் அடிக்கலாம் அசோக்."


"வாவ்.. சூப்பர் ஐடியா!!"


"இன்னிக்கி ஈவினிங் ஏதாவது ப்ளான் இருக்கா அசோக்?"


சுவர் கடிகாரத்தைப் பார்த்தேன். மணி ஆறை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. "தமிழ்நாட்டு டூரை மங்களகரமா ஒரு கோவில்ல ஆரம்பிக்கலாமான்னு பாக்குறேன்."


"க்ரேட்.. அப்ப ஒண்ணு பண்ணலாம். நாம ரெண்டு பேரும் புறப்பட்டு கபாலீஸ்வரர் கோவிலுக்கு போகலாம். அப்பிடியே எங்கேயாவது ஒரு ரெஸ்டாரெண்ட் போய் டின்னர் முடிச்சிட்டு வரலாம். ஒக்கே??"


"நல்ல ப்ரொக்ராம்."


"அப்போ.. இப்பவே நான் போய் ரெடியாயிட்டு வர்ரேன்.. கோவிலுக்குப் போறோம் இல்லையா?? கொஞ்சம் சுத்தமா... " களுக்கென்று சிரித்தாள் சித்ரா. அவளைப் பின்தொடர்ந்து சாந்தியும் சிரித்தாள். முதலில் எனக்குப் புரியவில்லை. பின்னர் தான்.. ஓஹோ.. உடலுறவு கொண்டு முடிந்திருந்ததால் சுத்தம் குறைவு என்கின்றாளோ. நானும் சிரித்தபடி என் அறைக்குள் சென்றேன்.


முக்கால் மணி நேரம் கழித்து நான் ஹாலுக்கு மீண்டும் வரும்போது அங்கு கண்ட சித்ராவைக் கண்டு மீண்டும் நான் அசந்தேன். முழுவதுமாக மாறியிருந்த தோற்றம். தழையத் தழையக் கட்டிய பச்சை நிற மைசூர் சில்க் புடவை. கிளிப்பச்சை புடவையில் பிங்க் நிற டிஸைன் பார்டர். அதே கிளிப்பச்சையில் ரவிக்கை. கூந்தலைச் சீராகச் சீவி பின்னலிட்டிருந்தாள். நெருக்கமாகப் பின்னாமல், சற்று லூசாகப் பின்னியிருந்ததால், அவள் காது விளிம்புகள் மீது கூந்தல் பரவி மேலும் செக்ஸியாக்கியது. லேசான மிதமான ஒப்பனையிலும் ஒரு சில நகைகளிலும் ஜொலித்தாள்.


"ரெடியா??" அவள் வாய் அசைவதை மட்டுமே பார்த்தேன். அவள் குரல் காதுகளில் விழுந்தாலும் என் மனம் அதில் லயிக்கவில்லை.


"ஹலோ... அசோக்... என்ன திக்ப்ரமை பிடிச்சிருச்சா?"


"ம்ம்.. ஒண்ணுமில்ல.. இவ்வளவு மாற்றமான்னு ஆச்சரியமா...." நான் பேசி முடிப்பதற்குள் கலகலவென்று சிரித்தாள்.


"அப்பிடித்தான். அது அதுக்கு ஏற்றாற்போல ஆடையமைப்பு இருக்கும்." காதுகளில் தொங்கிய லோலாக்கு ஆடியதில் என் மனம் ஊசலாடியது.


இருவரும் வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தோம். தன் ஆள்காட்டி விரலில் கார்ச்சாவியின் கீ செயின் வளையத்தைச் சுற்றிக்கொண்டே அசத்தலாக வந்தாள் சித்ரா. போர்ட்டிகோ வந்ததும் ரிமோட் பொத்தானை அழுத்த.. கீக்.கீக் என்ற ஒலியுடன் காரின் கதவுகள் திறந்தன.


ஓரத்தில் சாய்த்து நிறுத்தப்பட்டிருந்த பஜாஜ் பல்சர் மோட்டர்சைக்கிள் மீது என் பார்வை சென்றதை சித்ரா கவனித்தாள்.


"உங்க ஃப்ரெண்டுக்கு பைக்ல ஜில்லுன்னு காத்தக் கிழிச்சிகிட்டு போக ரொம்பப் பிடிக்கும்." என்று விவரித்தாள் சித்ரா.


"எனக்கும் தான்.. ஆனால் ரொம்ப நாளாச்சு." என்றேன். கனடாவில் பைக் ஓட்ட எங்கே சான்ஸ். சிறு வயதில் ஏழ்மை. பைக் வாங்க இயலாது. எல்லாம் இருக்கும் போது நான் இருக்கும் நாடு அது போல்... ஓட்டும் வாய்ப்பு இல்லை.


"ஓட்டத் தெரியுமில்லே?" சித்ரா கேட்டவுடன் என் நினைவுகள் பின்னோக்கிச் சென்றன. திருச்சியின் சாலைகளில் சிவகுமாரின் பழைய டிவிஸ் சுசுகியை ஓட்டிய நினைவுகள்.


"தெரியும். ஆனால் நாளாச்சு."


"தைரியம் இருந்தா ஓட்டிப்பாக்குறீங்களா அசோக்?" ஒரு பெண் இது போல் சொன்னால் எந்த ஆண்மகனுக்கும் சீண்டிவிட்டதைப் போல் இருக்கும். ஃபிலிம் காட்டவேண்டாமா?


"மறந்தாப் போகும். டிரை பண்ணால் போச்சு." என்றேன்.


"சாந்தீ.... ஐயாவோட பைக் சாவி கொண்டுவா....." என்று உள்ளே நோக்கிக் குரல் கொடுத்தாள். இன்னும் பாவாடை ரவிக்கை மட்டும் அணிந்த சாந்தி முலைகள் குலுங்க ஓடி வந்தாள். வியர்வை வழிந்து அவள் க்ளீவேஜுக்குள் ஓடியது.


"ம்ம் க்ஹ்ம்.. அங்கே பார்வை போனது போதும்.. வந்து பைக் ஓட்டிப் பாருங்க." சித்ரா என்னை சீண்டியதும் சாந்தி களுக்கென்று வாய் பொத்திச் சிரித்து மீண்டும் உள்ளே ஓடிப்போனாள். பைக்கில் ஏறி அமர்ந்து மிதித்தேன். ட்ர்ர்ர்ர்,ம்ம்ம்... ம்ம்.. பரவாயில்லை. உயிர் பெற்று எழுந்துவிட்டது. மெதுவாக பாலன்ஸ் செய்துகொண்டு கியர் மிதித்தேன். மெதுவாக நகர்த்திப் பார்த்தேன். பரவாயில்லை. அந்த பழைய டச் இருந்தது.


"ம்ம்.. கொஞ்ச தூரம் ஓட்டிப் பாக்குறேன் சித்ரா."


"ம்ம்.. பகதூர்.... கதவைத் திறந்துவிடு. சார் ஒரு ரவுண்ட் போயிட்டு வரட்டும்."


அந்த தெரு முனை வரை ஓட்டினேன். ம்ம்.. நன்றாகவே இருந்தது. நீச்சல், சைக்கிள், பைக் எல்லாம் ஒரு முறை கற்றுக்கொண்டால் வாழ்நாள் முழுதும் மறக்காது என்பது உண்மைதான். திரும்பிக்கொண்டு மீண்டும் வந்தேன்.


"பரவாயில்லை.. சூப்பரா ஓட்டுறீங்க அசோக்.. அப்படின்னா பைக்லயே போயிட்டு வரலாமா?"


"ஓ யெஸ். அதுவும் ஜாலிதான். அதுவும் சித்ரா போல ஒருத்திய பில்லியன்ல உக்கார வச்சு ஓட்டினா ரொம்பவே ஜாலிதான்."


"ய்ய்யேய்.. யூ நாட்டி." செல்லமாக என் முதுகில் குத்தினாள். இலவம்பஞ்சால் ஒற்றி எடுத்தது போல். அவள் பில்லியனில் ஏறியவுடன், என் முதுகில் இரண்டு இலவம்பஞ்சு மெத்தைகள். ஆஹா.... அவள் வலது தொடை என் குண்டியோடு ஒட்டி உறவாட, அவள் வலது கை என் இடுப்பைச் சுற்றி வளைக்க, இரண்டு மென்மையான் குத்தீட்டிகளும் என் முதுகில் ஒத்தடம் கொடுக்க, அவள் உடலிலிருந்து வெளிவந்த மென்மையான பர்ஃப்யூம் என் மனதைக் கலைக்க... ம்ம்ம் ஆஹா...


என் இடது தோள் மீது தன் தாடையை வைத்தாள். காதுக்குள் ஓதினாள். "மந்தைவெளி பஸ்டாண்ட் வரைக்கும் நேரே போகணும். அங்கே ஒன் வே. ரைட்ல திரும்பி அடுத்த ரோட்ல போகணும்." நான் வண்டியை ஓட்டவில்லை. காற்றில் மிதந்தேன். இது போன்ற அற்புதமான அனுபவம் இந்தியாவில் மட்டும் தான் கிடைக்கும். இருவரும் கண்ணியமாக ஆடை அணிந்திருந்தாலும், காமம் கிறுகிறுக்க வைக்கவேண்டுமென்றால் இது போல் பைக் சவாரி செய்யவேண்டும். அதுவும் மாற்றானின் மனைவியுடன்.


சில நிமிடங்களில் கபாலீஸ்வரர் கோவில் வந்து சேர்ந்தோம். நம் நாட்டுக் கோவில்கள் தான் எத்தனை நிர்மலம். சந்தொஷமாக கோவிலுக்குள் சென்றேன். ஒவ்வொரு சன்னதியிலும் மனமார ப்ரார்த்தித்தேன். என் நண்பனுக்காகவும் அவன் மனைவிக்காகவும் ப்ரார்த்தித்தேன்.


"இந்தாங்கோ.. அம்பாள் ப்ரசாதம் வாங்கிக்கோங்கோ." அர்ச்சகர் குரல் கேட்டு கண் திறந்தேன். என் கையில் ஒரு மல்லிகைச் சரத்தைத் தந்தார். குங்குமமும் கொடுத்தார். என் அருகே என்னை ஒட்டிக்கொண்டு நின்ற சித்ராவிற்கும் குங்குமம் கொடுத்தார்.


"உங்க ஆத்துக்காரி கிட்டே அந்த புஷ்பத்தக் குடுங்கோ." ஓஹோ.. சித்ராவை என் மனைவி என்று நினைத்தார் போலும். சரிதான். பார்ப்போர் யாரும் அப்படித்தான் நினைப்பார்கள். எனக்குத் தான் கிக் ஏறி சூடேறியது. சித்ரா என்னிடமிருந்து பூவை பயபக்தியுடன் வாங்கி கண்களில் ஒற்றிக்கொண்டாள். குங்குமத்தை நெற்றியில், வகிட்டிலும் இட்டுக்கொண்டு தன் கழுத்தில் தொங்கிய தாலிக்கொடியை புடவையை விட்டு வெளியே இழுத்து தாலியிலும் ஒரு பொட்டு குங்குமம் வைத்தாள்.


அர்ச்சகரின் தட்டில் 50 ரூபாய் போட்டவுடன், "நன்னா க்ஷேமமா, தீர்காயுசா, தீர்க்கசுமங்கலியா இருங்கோ!!" என்று வாழ்த்தினார்.


என்னால் வாய் திறக்க முடியவில்லை. உடம்பெல்லாம் சூடாக இருந்தது. எனக்குப் பதிலாக சித்ரா பேசினாள். "ரொம்ப நல்லது சாமி அப்ப.. நாங்க வர்ரோம்." விடை வாங்கினாள். இருவரும் நகர்ந்தோம்.


"ஹலோ.. என்ன சித்ரா.. அவர் எதிர்ல ரொம்ப தான் ஸ்டண்ட் காட்டினே.. அவர் நிஜம்மாவே நாம மேரீட் கப்பிள்ஸ்னு நினைக்கிறாரு."


"நினைக்கட்டுமே.. அதுல என்ன தப்பு. தோழனோட பொண்டாட்டிய தன் பொண்டாட்டியா ஏத்துகிட்டா தப்பா என்ன? இன்னிக்கி மத்தியானம் நான் உங்களோட படுக்கைல பொண்டாட்டியாத் தானே இருந்தேன்."


"ஐயோ.. அதுக்காக..."


"ஷ்ஷ்... எல்லாம் பிறகு பேசிக்கலாம். இப்போ அமைதியா நல்ல அன்பான புருஷனா இருந்து பொண்டாட்டியோட தலைல பூ வச்சி விடுங்க." கையிலிருந்த மல்லிகைச் சரத்தைத் தந்தாள். திரும்பி நின்றாள். என் கையெல்லாம் உதறியது. 4 முழம் நீளமான சரத்தை எப்படியோ மடித்து, அவள் லூசாக பின்னலிட்ட கூந்தலில் சொருகினேன். உடல் சிலிர்த்தது. என் நண்பனின் மனைவியை என் மனைவியாயக் கருதி இது போல் செய்கின்றேனே!!!


தலையிலிருந்து நீன்ற வெண்மையான சரங்கள் தொங்கி அவள் தோள்களில் வழிந்தது சித்ராவின் அழகுக்கு மேலும் அழகூட்டியது. மல்லிகைப் பூச்சரம் போன்ற பற்களைக் காட்டிச் சிரித்தாள்.


"ஹேய்.. என்ன ஃப்ரெண்ட் பொண்டாட்டி கிட்டே இப்பிடி வழியாதீங்க ..ம்ம்.. வாங்க வாங்க." என் கை பிடித்து இழுத்தாள். கோவிலிலிருந்து வெளியே வந்தோம். பின்னர் அவள் வழி காட்ட, மெரீனா கடற்கரை சென்றோம். அங்கு கொஞ்சம் நேரம் கை கோர்த்துக்கொண்டு பேசிக்கொண்டும் சிரித்துக்கொண்டும் மணலில் நடை பழகினோம். அரை இருட்டில் அமர்ந்து சில்மிஷம் செய்துகொண்டிருந்த பல ஜோடிகளைக் கண்டோ ம்


"அனேகமா இதுல 90% கல்யாணம் ஆன ஜோடிகள் தான்." என்றாள் சித்ரா, சிரித்துக்கொண்டே...


"ம்ம்.. அதுல ஆச்சரியம் என்ன இருக்கு. தள்ளிகிட்டு வந்தாத் தான் த்ரில்லா இருக்கும்." என்றேன் நான்.


"நானும் அதுதான் அசோக் சொல்றேன். 90% கல்யாணம் ஆன ஜோடி தான். ஆனால் தள்ளிகிட்டு வந்தவங்க தான்."


"புரியல்ல சித்ரா..."


"ஒவ்வொரு ஜோடியும் அவங்களுக்குள்ள புருசன்-பொண்ட்டாட்டி கிடையாது. கல்யாணம் ஆன பொண்ணுங்க ஜாலியா அவங்க ஆஃபீஸ்ல இருந்து பாய்-ஃரெண்டுகளைத் தள்ளிகிட்டு வந்திருக்கும். அது போல கல்யாணம் ஆன ஆம்பிளைங்க மத்தவன் பொண்டாட்டிய இழுத்துகிட்டு வந்திருப்பான். போலீஸ்காரன் வந்து கேட்டா தாலியக் காட்டி தப்பிச்சிருவாளுங்க."


"அதாவது நம்மள மாதிரியா?" என்றபடி சித்ராவின் இடுப்பைச் சுற்றி வளைத்து அணைத்தேன்.


"அதே மாதிரி தான்.. எல்லாம் கள்ள ஜோடி தான்." என்றபடி அவளும் என் தோள்கள் மீது கை போட்டு என்னை அணைத்தாள். அப்படியே கடற்கரை மணலில் நின்றுகொண்டிருந்த போதே இருவரின் உதடுகளும் தொட்டுக்கொண்டன. இருவரின் நாக்குகளும் தொட்டன. அவள் பர்ஃப்யூமுடன் சேர்ந்து மல்லிகை மணமும் சேர்த்து என்னை வாட்டியது. அவள் எச்சிலுக்குள் என் நாக்கு சங்கமம் ஆனது.


"யூ ஆர் எ க்ரேட் டார்லிங் அசோக்." என்றாள். நிலவின் மெல்லிய வெளிச்சத்தில் அவள் உதடுகளில் என் எச்சில் பளபளத்தது.


"என்ன? க்ரேட் டார்லிங்கா?"


"படுக்கைல இவ்வளவு அக்ரெசிவ்வா போட்டு வாங்கிட்டீங்க. இங்கே இவ்வளவு ரொமாண்டிக்கா இருக்கீங்க.. வாவ். அடுத்தவன் பொண்டாட்டிய எப்பிடி ஹாண்டில் பண்ணனும்னு நல்லா தெரிஞ்சி வச்சிருக்கீங்க. ரொம்ப அனுபவமோ??" என் அணைப்பிலிருந்து இன்னும் விடுபடவில்லை. கடற்கரையில் எல்லோர் பார்வை முன்னிலையிலும் இன்னும் அணைத்துக்கொண்டிருந்தோம்.


"ஹேய்.. சித்ரா.. பிலீவ் மீ... நான் தொடுற முதல் மேரீட் வுமன் நீ தான். இதுக்கு முன்னால தொட்ட வெள்ளைக்காரிங்க எல்லாம் ஸ்லட்ஸ் & பிட்சஸ். உன்னோட கம்பேர் பண்ண முடியாது. யூ ஆர் என் ஏஞ்சல்." மீண்டும் அவளை முத்தமிட்டேன்.


"இது தான் அசோக் நான் சொன்னது.. யூ ஆர் ரியலி எ ரொமாண்டிக் லவ்வர் பாய்."


"தாங்க்ஸ் சித்ரா." ஓரக்கண்களில் பார்த்தேன். யாரோ சில போலீஸ்காரர்கள், அங்கிருந்த ஜோடிகளை எல்லாம் விரட்டிக்கொண்டு வருவது தெரிந்தது. வேகமாக சித்ராவை கையைப் பிடித்து இருவரும் வேகமாக வந்து பைக்கில் ஏறினோம்.


"நேராப் போய் ரைட் திரும்பி ராதாக்ருஷ்ணன் சாலைக்குப் போங்க அசோக்." சர்ரென்று திருப்பினேன். "சவேரா ஹோட்டல் தான் பெஸ்ட் இடம்."


சவேரா ஹோட்டலில் வண்டியை நிறுத்தியவுடன் என் இடுப்பைச் சுற்றி கை போட்டுக்கொண்டாள் சித்ரா. நானும் சுவாதீனமாக அவள் தோள் மீது கை போட்டேன். நேராக அவள் என்னை அழைத்துச் சென்ற இடம் பார் (BAR)


"ஹேய்.. சித்ரா...?"


"ம்ம். வாங்க. லேசா ஏத்திக்கலாம். அப்பிடியே இங்கேயே சாப்பிடலாம்." மைசூர் சில்க் புடவை அணிந்து தலை பின்னலிட்டு, பூச்சூடி, வகிட்டில் குங்குமம் அணிந்த திருமணமான பெண், சென்னையில் ஒரு பாருக்குள் வருவாள் என்று நான் கனவிலும் நினைத்துப் பார்க்கவில்லை. அங்கிருப்பவர்களுக்கும் ஆச்சரியம். பார் சிப்பந்திகள் தங்களைத் தாங்கள் கிள்ளிப் பார்த்துக்கொண்டனர். ஒரு மூலையில் இருவர் மட்டுமே எதிர் எதிராக அமரும் மேசையை நாங்கள் தேர்ந்தெடுத்தோம்.


"எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு அசோக்." என்றாள், ஜின்னை சிப் செய்தபடி. "இது மாதிரி ஃப்ரீயா வெளில என்னக் கூட்டிகிட்டு வர, சிவாவுக்கு நேரமே இல்லை. ரொம்ப நாளாச்சு." பயல் காய வைத்துள்ளான் போல. அது தான் பட்சி மேய்ந்துகொண்டிருக்கின்றது.


"எனக்கு இது மாதிரி இடங்களுக்கு வர ரொம்பப் பிடிக்கும். பாருங்க... சுத்தி இருக்குறவங்க எப்பிடி என்னையே முறச்சிப் பாக்குறாங்க. அவங்களோட பார்வை தான் எனக்கு ஜின்ன விட அதிகமான போதை தருது." உண்மையிலேயே வித்தியாசமான பெண் தான். அவள் மது குடிக்கும் அழகை ரசித்தேன்.


"அசோக்.. நீங்க ஸ்மோக் பண்ணுவீங்க இல்ல?"


"ம்ம்ம்.. சம்டைம்ஸ்."


"நான் இருக்கேன்னு நீங்க அவாய்ட் பண்ண வேண்டாம். யூ மே ப்ளீஸ் ஸ்மோக். ஹலோ.. பேரர்.. " என்று அழைத்தாள். பேரர் வந்து எனக்கு சிகரெட் கொடுக்க, சித்ராவே நெருப்புக் குச்சி உரசி என் சிகரெட்டை பற்ற வைத்தாள்.


"ஸ்மோக் பண்ணுறது தான் மேன்லினெஸ். எனக்கு ஸ்மோக் பண்ற ஆம்பிளைங்கள ரொம்பப் பிடிக்கும்."


"ஆனா.. சிவா.." நான் இழுத்தேன். எனக்குத் தெரிந்து அவன் புகை பிடிக்க மாட்டான்.


"ம்ம்.. எங்க கல்யாணத்தும் போது அவர் நான்-ஸ்மோக்கர் தான். ஆனால் நான் தான் அவரை வற்புறுத்தி ஸ்மோக் பண்ண வச்சேன். ஐ லவ் ஸ்மோக்கர்ஸ். அளவா ஸ்மோக் பண்ணனும். செக்ஸியான மூட் வரும்போது ஆம்பிளைங்க ஸ்மோக் பண்ணா எனக்கும் மூட் வரும்."


"ஏய்... இங்கேயே.. ஏதாவது ஏடாகூடம்மா...." நான் பயப்படுவது போல் நடித்தேன்.


"ச்ச்சீஈ... ஆசையப் பாரு!!!" முகத்தை அழகாகச் சுழித்தாள். வெட்கம் அவள் கன்னங்களில் பரவியது. "அதெல்லாம் வீட்டுக்குப் போய் வச்சிக்கலாம் லவ்வர் பாய்."


இருவரும் சிரித்துக்கொண்டே மது அருந்தினோம்.


"ஆனா டு பீ ஆனஸ்ட் அசோக். இங்கேயே இந்த டேபிள் மேலே உங்கள படுக்க வச்சி, உங்க மேலே ஏறி உக்காந்து பண்ணனும் போல இருக்கு அசோக். ஆனா டீஸன்ஸிக்காக பண்ண முடியாது. தட் இஸ் த ட்ரூத்."


"பண்ணனும்னு ஆசையா? எல்லாரும் பாப்பாங்கன்னு பயம் இல்லையா?" நான் வேண்டுமென்றே சீண்டினேன்....


"எல்லாரும் பாக்கட்டுமே.. அதுனால என்ன பயம்? நாலு பேருக்கு நடுவுல பண்ணா அதுவும் ஒரு த்ரில் தான்.. ஆனால் நம்மள அரெஸ்ட் பண்ணிருவாங்களே!!!" கலகலகலகலவென்று சில்லரை கொட்டியது போல் சிரித்தாள்.


"அப்ப உடனே வீட்டுக்குப் போகலாம் வா சித்ரா." எழுந்து நின்று அவள் கை பிடித்தேன்.


"ம்ஹும்.. டூ எர்லி.. கொஞ்சமா போதை ஏத்திப்போம். இப்பிடியே பேசிப் பேசி வீ வில் பிகம் மோர் ஹார்னி. பிறகு வீட்டுக்குப் போய் எஞ்சாய் பண்ணலாம் அசோக் டார்லிங்." 2-3 முறை அவள் என்னை டார்லிங் என்று விளித்து பாடாய்ப் படுத்தினாள்.


இவ்வாறாக ஒருவரை ஒருவர் சீண்டிவிட்டுக்கொண்டே எங்கள் இரவு உணவை முடித்தோம். எழுந்தோம். லேசாகத் தள்ளாடினாள். "அசோக்.. நீங்க ஸ்டெடி தானே.. வண்டிய ஓட்ட முடியுமில்ல?"


"ஷ்யூர் சித்ரா.. ரெண்டு லார்ஜ்தானே அடிச்சேன். அதுவும் ஜின் தான். ஒண்ணும் செய்யாது." அவளை அணைத்துக்கொண்டு வெளியே வந்து பைக்கில் அமர்ந்தோம். ஜில்லென்ற மார்கழி மாத இரவு 10:30 மணி காற்று என் உடம்பில் ஜில்லிப்பை ஏற்றியது. என்னை பின்னாலிலிருந்து அணைத்துக்கொண்டிருந்த சித்ரா, என் உடம்பில் சூட்டை ஏற்றினாள். சூடும், சில்லிப்பும்... ஆஹா... தாங்க முடியவில்லையே. வேகமாக ஓட்டிக்கொண்டு வீட்டிற்கு வந்து சேர்த்தேன்.


தொடரும்

கருத்துகள் இல்லை: