அனித்த அண்ணி உடன் முதல் அனுபவம்

ரவிக்கு அப்பொழுது பதினெட்டு வயதுதான் ஆகியிருந்தது. கிராமத்தில் பள்ளிப்படிப்பை முடித்துக் கொண்டு, சென்னையில் நல்ல காலேஜில் அப்ளை செய்து, அட்மிஷனும் வாங்கி விட்டான். அவனுடைய தந்தை சுப்பிரமணியம், தன் மூத்த பையன் ராஜுவிடம், ரவியை பத்திரமாக பார்த்துக் கொள்ள சொல்லி, பணமும், சில சாமான்களும் வந்து தந்து விட்டு போனார். ரவி இதற்கு முன் வீட்டை விட்டு எங்குமே போகாதவன். தனியே தங்க வேறு இடமில்லாமல், தன் அண்ணன் வீட்டிலேயே மாடி போர்ஷனில் வாடகை தராமல் செட்டிலாகி விட்டான். ரவிக்கும் ராஜுவுக்கும் கிட்டத்தட்ட 16 வருட வித்தியாசம்.



 ரவி பிறந்ததே, அவனுடைய தாய்க்கு எக்கச்சக்க சங்கடத்தையும், தந்தைக்கு சற்று அவமானத்தையும் தந்தது. முதல் மகன் காலேஜ் சேரும் நேரத்தில், தாய் கர்ப்பமானால் யாருக்குத்தான் சங்கடம் வராது? அதனாலேயே, ரவிக்கு வீட்டில் அவ்வளவாக அக்கறை கிடைக்கவில்லை. ஏனோ தானோ என்றுதான் ரவியின் படிப்பு உட்பட நடந்தது. ராஜுவின் கல்யாண சமயத்தில் கூட, சிலரிடம், ரவியை தூரத்து உறவு என்றுதான் அறிமுகம் செய்தனர். இதை எல்லாம் பொறுத்து கொண்ட ரவி, வீட்டை விட்டு வெளியேற துடித்தது நியாயம்தானே? ரவி வாட்டசாட்டமாக மட்டுமல்ல, புத்திசாலியும் கூட. ராஜு அப்படியில்லை. புத்தகப் படிப்பை தவிர உலக ஞானம் கம்மி. அது மட்டுமல்ல, அடிக்கடி ரவியை குறை சொல்லுவதிலேயே அவனுக்கு அலாதி இஷ்டம். அவனுடைய நண்பர்களுக்கும், ரவியை அறிமுக படுத்தவே கூச்சப் படுவான். இன்னிலையில், ராஜுவின் விட்டில், ரவி எப்படி வசிக்கப் போகிறான் என்று எல்லோருமே கொஞ்சம் சந்தேகப் பட்டாலும், வேறு வழியின்றி, ரவி பொட்டி படுக்கையுடன் வந்திறங்கினான்.
 ராஜுவின் மனைவி அனிதாவுக்கு இது அவ்வளவாக பிடிக்கவில்லை என்றாலும், வேறு வழியின்றி ஒப்புக் கொண்டாள். அவளுக்கு கல்யாண நாள் முதலே ரவியை கண்டால் ஒரு ஈடுபாடு இல்லை. இப்பொழுது ரவி அங்கு தங்குவது பிடிக்கவில்லை. ஆனால், ராஜு ஏற்கனவே தந்தையிடம் ஒப்புக் கொண்டதால், வேறு வழியில்லை.
 அனிதாவுக்கு வயது 32 ஆனாலும், பார்க்க அழகாக இருப்பாள். ஏழு ஆண்டுகள் முன்தான் அவளுக்கு முதல் பிரசவம் நடந்தது. அழகிய ஆண்பிள்ளை. பெயர் சுதர்சன். செல்லமாக சுது என்று கூப்பிடுவார்கள். சுது இப்போது கிண்டர்கார்டன் பள்ளிக்கு செல்லும் வயதாகிவிட்டது. அனிதாவைப் பார்த்தால், ஒரு 25 வயதுதான் சொல்லலாம். அவளுடைய முகத்தில், இன்னும் அந்த இளமை பொலிவும், அழகும் குறைவில்லாமல் இருந்தது. கண்களின் கீழ்தான் சற்று கருத்து வயதை காட்டியது. சற்று சோர்வும் அவள் கண்களில் தென்பட ஆரம்பித்திருந்தன. நீள அடர்த்தியான கூந்தல், அவளுடைய பின்புறங்களை மத்தளம் அடிக்கும் அளவுக்கு வளர்ந்து தொங்கின. எப்பொழுதுமே அவள் புடவை, ப்ளவுஸ் கட்டுவதுதான் வழக்கம். அழகிய இடை, பிள்ளை பெற்றவள் என்பதை மறுப்பது போல் குறுகியிருந்தது. மார்பகங்கள், சுதுவின் பால் குடித்தலால், சற்று பெரிதாகி இருந்தாலும், தொய்வின்றி பெருமையுடன் ப்ளவுஸ¤க்குள் அடங்கியிருந்தன.

 அழகிய பொட்டு, சின்ன விபூதி கீற்று, சற்றே ஈரமான துண்டால் முடிந்த தலைமுடி, இடுப்பைச் சுற்றி கட்டியிருந்த புடவை, பளபளக்கும் தாலி.. இவற்றுடன் தேவதை போல கதவை திறந்தாள்.... ராஜு முதலில் உள்ளெ வர, ரவி பின்னாலேயே நுழைந்தான். ரவிக்கு தன் அண்ணியை பார்த்ததும் பிரமிப்பு ஏற்பட்டது. கல்யாண தினத்தை விட இன்னமும் பொலிவாக இருக்கிறார்களே என்று வியந்தான். ராஜு அவனிடம், "ரவி, பராக்கு பார்க்காம, நேரே மாடியில உன் ரூமுக்கு போ. எங்களுக்கு நிறைய வேலை இருக்கும். அதே மாதிரி நீயும் உன் வேலையை கவனி. அண்ணியை தொந்தரவு செய்யாதே." என்று சொல்லி பாத்ரூமிற்குள் சென்று விட்டான். ரவியும் தன் உடமைகளை எடுத்துக் கொண்டு மாடிக்கு சென்றான். போகும் போது, அண்ணியை பார்த்து, "அண்ணி, சுது எப்படி இருக்கான்?" என்று கேட்டான்.

 "அதுக்கென்ன... வால்தனம் ஜாஸ்தி ஆகுது. ஸ்கூல்ல எப்பவும் கம்ப்ளெய்ண்ட்தான்."
 "அது எப்படிங்க? ராஜு அண்ணன் எப்பவுமே ஸ்கூல்ல அமைதியாத்தான் இருப்பார். நாந்தான் படு லூட்டி. உங்க பையன் எப்படி என்ன மாதிரி ஆயிட்டு வரான்?"
 அனிதா, அவனை முறைத்தவாறே, "ஏன்... நான் லூட்டித்தனம் பண்ணியிருக்கக் கூடாதா? ம்ம்ம், சரி சரி, நீ மாடிக்கு போய் ஆகிற வேலையை கவனி" என்றவாறு தன் மகனை கவனிக்க சென்று விட்டாள்.

 அன்று முதல், ரவி மெதுவாக தன் அண்ணன் குடும்பத்தில் ஒரு சேவகனாக மாறிவிட்டான். காய்கறி வாங்குவதிலிருந்து, சுதுவை பள்ளிக்கு ரெடியாக்குவது வரை ரவியின் வேலைப்பளு மெதுவாக அதிகரித்தது. இதற்கு இடையில், அவன் தனது காலேஜ் படிப்பையும் விடாமல் செய்து கொண்டிருந்தது அவனுடைய புத்திசாலித்தனத்தால் மட்டும்தான். அடிக்கடி, ரவியும் அனிதாவும் கடைக்கு போவார்கள். முக்கிய சாமான் வாங்க வேண்டுமென்றால் மட்டும், ராஜுவும் அனிதாவும் செல்வார்கள். மற்ற எல்லாவற்றிற்கும், ரவி ஒரு அடியாளாகிவிட்டான். செடிக்கு தண்ணி ஊற்றுவது, சுதுவுக்கு உணவூட்டுவது, துணிகளை உலர வைப்பது போன்று ரவியின் பணிகள் அவனுடைய பொழுது போக்கு நேரத்தை ஒட்டுமொத்தமாக ஒழித்து விட்டன. சில நாட்களில், இரவிலும், சுதுவை பார்த்துக் கொள்ள நேர்ந்தால், அவனது தூக்கமும் கெட்டுவிடும். அப்படி இருக்கும் போது ஓர் இரவு, ரவி படித்துக் கொண்டிருந்தான். ராஜுவின் பெட் ரூம் கீழெ இருந்ததால், கவலைப்படாமல், தன் ரூமின் வெளிச்சத்தில் அடுத்த நாள் பரீட்சைக்காக படித்துக் கொண்டிருந்தான். மிகவும் முக்கியமான் பரீட்சை அது. அன்றிரவு படிக்காவிடில், அவனது நிலமை மோசம்... ஆனால், முழி இரவு முழித்தால், எளிதில் முடித்துவிடலாம் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது ரவிக்கு. மணி 1:30 ஆகும் போது, ரவிக்கு லேசாக தூக்கம் வந்தது. தனக்கு ஒரு பாபி போட்டுக் கொள்ளலாம் என்று எண்ணி, கீழே படியிறங்கி போனான். லைட்டை போடாமலேயே, தட்டி தடவி காபியை கலந்துவிட்டான்... சரியாக தெரியாத்தால், சற்று அதிகமாகவே கலந்து இரண்டு கப்புகளில் ஊற்றிக் கொண்டு மாடி ரூமுக்கு போக எத்தனித்தான்... யாரோ விசும்பும் சத்தம் கேட்டது... ரவி அதை அதிகம் பொருட்படுத்தாமல், மாடிப்படியில் ஏறியதும்... ராஜுவின் படுக்கை அறைக் கதவு மெதுவாக திறந்தது. ரவி, ராஜுவைத்தான் எழுப்பி விட்டோம் என்று எண்ணி பயந்தான். ஆனால், அந்த அறையிலிருந்து வெளியே வந்தது அவனுடைய அண்ணி. அவளுடைய அழகிய கண்கள் சற்று சோர்ந்து, சிவந்து ஈரமாக இருந்தது. ரவி மாடிப்படியில் இருப்பதை கூட கவனிக்காமல், அவள் பின்கட்டுக்கு போய் கதவை திறந்து, போர்வெல் செட்டிடம் சென்று அமர்ந்துவிட்டாள். ரவி, மாடிக்கு போய்விடலாமா என்று யோசித்தான். நிறைய படிக்க வேண்டி இருந்தது. ஆனால், தன் அண்ணிக்கு ஏதோ கவலை இருக்கிறதை உணர்ந்து, காபியுடன் அவனும் பின்கட்டுக்கு போனான்.

 "அண்ணி, என்னண்ணி, இங்க வந்து உட்கார்ந்திருக்கீங்க? தூக்கம் வரலையா?" என்று கேட்டவாறே அவள் அருகில் அமர்ந்தான்.
 "உனக்கென்னடா வேலை இங்க? மேலே போய் படி."
 "அண்ணி, படிப்பு இருக்கட்டும்... உங்களுக்கு என்ன ஆச்சு? ஏன் இப்படி கண்ணெலாம் வீங்கியிருக்கு? எனக்கு விசும்புற சத்தம் கூட கேட்டுது..."
 "ஒட்டுக் கேட்கிறயா என்ன? போய் வேலையை பாருடா. இதுக்கும் உனக்கும் சம்பந்தம் இல்லை." என்று அனிதா அவனை உதாசீனம் செய்தாள்.
 "சரி, என்கிட்ட சொல்லலைன்னா பரவாயில்லை அண்ணி. இந்த காபியை மட்டுமாவது எடுத்துக்கோங்க... நானும் உங்க கூட உட்கார்ந்து குடிக்கறேன்." என்று அவளிடம் ஒரு கப்பை நீட்டினான். காபி நன்றாகவெ சுடச்சுட மணமாக இருந்ததால், அனிதாவும், "ம்ம்ம். சரி" என்று காப்பியை வாங்கிக் கொண்டாள். இருவரும் சற்று நேரம் ஒன்றும் பேசாமல் காபி அருந்தினர். ரவி மெதுவாக மீண்டும் படிக்க மாடிக்கு போக முயலுகையில், அனிதா சற்று விசும்பினாள்.
 "அண்ணி? என்னாச்சு? என் கிட்ட சொல்லுங்க அண்ணி?" என்று கேட்டான். பதில் சொல்லாமல், அனிதா தன் முட்டியை கட்டிக் கொண்டு, முகம் புதைத்து தேம்பினாள். "அழாதீங்க அண்ணி. என்னாச்சு? அண்ணன்கிட்ட சொல்லி எல்லாம் சரி பண்ணிடலாம்" என்று எல்லாம் சமாதான படுத்த முயன்றும், அனிதா நிறுத்தவில்லை. கிட்டத்தட்ட 3 மணி நேரம் அந்த இடத்தில் அமர்ந்து கண்ணீர்விட்டாள். ரவியும் பொறுக்க முடியாமல், அவளுடனேயே அங்கு அமர்ந்து இருந்தான். ஆனால், அவள் அவனிடம் ஒன்றுமே சொல்லவில்லை. திடீரென்று நாலு மணிக்கு அனிதா எழுந்து, மீண்டும் தன் படுக்கை அறைக்குள் சென்று விட்டாள்.
 ஒன்றும் புரியாத ரவி, தன் அறைக்குள் நுழைந்ததும் படிக்க தெம்பில்லாமல் சோர்ந்து தூங்கிவிட்டான். எதிர்பார்த்தது போல அந்த பரீட்சையில், மிகவும் மோசமாக க்ரேட் வாங்கினான். அதை உடனே அறிந்த ராஜு, கன்னாபின்னாவென்று ரவியை திட்டினான். பக்கத்தில் அனிதா இருக்கிறாள் என்று கூட பாராமல் திட்டிவிட்டான். ரவியின் மனம் மிகவும் வேதனைப்பட்டது. "படிக்காமல், ராத்திரி அப்படி என்னதான் பண்ணி கிழிச்சுட்ட?" என்று ராஜு மீண்டும் அவனைத் திட்ட, ரவி ஒன்றும் பேசாமல் தலை குனிந்தான். "ஏண்டா, இந்த வயசில ஏதோ பொண்ணை பத்தி நினைச்சுகிட்டு ராத்திரி நேரத்தை போக்கிட்டியா என்ன? அடுத்த தரமாவது, கண்ட பொண்ணை பற்றி நினைக்காமல் படிக்கிற வழியைப்பாரு" என்று சொல்லி உள்ளே போய்விட்டான். மனமொடிந்த ரவி மாடிக்கு சென்று கதவை தாளிட்டுக் கொண்டான். ஒரு அரை மணி நேரத்திற்கு பின், யாரோ தட்டினார்கள். "என்னை திட்டினது போறலையா?" என்று கோவத்துடன் ரவி கத்த, "ஹ்ம்ம். இது அனிதா. நான் திட்ட வரலை.. உனக்கு காபி கொண்டு வந்திருக்கேன்" என்றாள். இதுவரை அவனது அறை பக்கமே வராத அண்ணி இன்று இங்கு வந்ததில் அதிர்ந்தான் ரவி. உடனே கதவைத் திறந்து, "ஸாரி அண்ணி. அண்ணன் மேலதான் கோவம்" என்று நெளிந்தான்.

 அனிதா சிரித்துக் கொண்டே. "சரி, இந்தா காபி. அப்புறம்... ஒண்ணு சொல்ல மறந்துட்டேன். அன்னிக்கு ராத்திரி என் கூட இருந்ததால் தானே உனக்கு பரீட்சையில் ப்ராப்ளம் வந்தது... என்னை மன்னிச்சுடு. ஆனால், நீ என் கூட இருந்ததுக்கு.. தாங்க்ஸ்." என்று சொல்லி, ரவியின் நெற்றியில் இச் என்று ஒரு முத்தம் பதித்துவிட்டு, படியிறங்கி சென்றாள். அனிதா, அவனது பதிலுக்கு காத்திராதது நல்லதாகிப் போனது. ஏனெனில், ரவிக்கு அப்போது முகமெல்லாம் வியர்த்து, வாயிலிருந்து வெறும் காத்துதான் வந்தது....
 ரவியும் அண்ணியும், அதற்கு பிறகு மெதுவாக நண்பர்களாக நெருங்க ஆரம்பித்தனர். ரவி, அண்ணிக்கு செஸ் விளையாட்டும், போக்கர் விளையாட்டும் கற்றுக் கொடுத்தான். அனிதா அவனுக்கு தோசை சுடவும், வாஷிங் மெஷினில் துணி துவைக்கவும் கற்றி கொடுத்தாள். இருவருடைய நட்பும் அழகாக வளர்ந்தது. பல பல சமாசாரங்களை பற்றி விவாதித்து, ஒருவர் மற்றவரின் விவாதத்தை ரசிக்க ஆரம்பித்தனர். சுதுவும், சில சமயங்களில் அவர்களது பேச்சில் பங்கு பெறுவான். ஆனால், எப்போதுமே, ராஜுவுக்கு இப்படி வெட்டி பேச்சு பேசுவதில் இஷ்டமில்லை. "ரெண்டு பேரும் இப்படி பேசி பேசியே நேரத்தை வேஸ்ட் பண்றீங்க." என்று திட்டுவான். ஆனால், உள்மனதில், தன் தம்பியும், மனைவியும் நண்பர்களாக பழகுவது ஒருவித நிம்மதியை தந்தது அவனுக்கு. இப்படி இருக்கும் போது ஒரு நாள், அனிதா சுதுவிடம் ஏதொ வேலை செய்து கொண்டிருந்த்தால், ரவியை ஒத்தாசைக்கு கூப்பிட்டாள். "சரி, அண்ணி. எனக்கும் இன்னிக்கு அவ்வளவா படிக்க வேணாம். என்ன ஹெல்ப் வெணும் சொல்லுங்க?" என்றான். "அந்த துணி எல்லாம் துவைச்சு டிரை ஆகியிருக்கும். நீ அதை எல்லாம் கொஞ்சம் மடிச்சு வையேன்." என்றாள், சுதுவின் தலை முடியை வாரிக்கொண்டே. "சரி, அண்ணி." அனிதா அன்று தன் உள்ளாடைகளை சேர்த்து துவைத்தது மறந்து விட்டது. ரவியும் அதை உணராமல், எல்லா துணிகளையும் தன்னை சுற்றி வைத்துக் கொண்டு, மடிக்கலானான். ராஜுவின் ஷர்ட், பனியன், பேண்ட், ஜட்டி என்று எல்லாவற்றையும் மடித்து ஓரமாக வைத்தான். அடுத்து சுதுவின் துணிகள். எல்லாவற்றையும் படித்து வைத்ததும், சுதுவின் ஒரு ஜட்டி மட்டும் பிங்க் கலரில் சற்று பெரிதாக இருந்தது. புரியாமல், அதையும் மடித்து, சுதுவின் துணிகளுடன் வைத்தான். அங்கே சுது எதற்காகவோ அடம்பிடிக்க, அண்ணி அவனை சமாதானப் படுத்த முயன்று கொண்டிருந்தாள்.
 ரவி மற்ற துணிகளையும் மடிக்க தொடங்கினான். அண்ணியின் புடவைகள் மூன்று இருந்தன. அவற்றை நேர்த்தியாக மடித்து வைத்தான். அடுத்து கையில் சில துக்கடா துணிமணிகள் அகப்பட்டன. அவளுடைய ப்ளவுஸ் ப்ரா வகையறாக்கள். 'ஹ்ம்ம்ம்... பேசாமல் மடித்து வைத்து விடலாம். இதைப் பற்றி கேட்டு அனாவசியமாக வெட்கப்படவேண்டாம்....' என்றெண்ணி, ப்ராக்களை ஒன்றன் பின் ஒன்றாக மடித்து வைத்தான். எல்லா ப்ராக்களும் சைஸ் 36c தான். சிவப்பு, கருப்பு, வெளிர் நீலம், வெள்ளை என்று பல கலர்களில் இருந்தது. சில ப்ராக்களுக்கு முன்னால் கொக்கி இருந்தாலும், முக்கால்வாசிக்கு, பின்னால்தான் கொக்கி இருந்தது. சில ப்ராக்களில் லேஸ் வைத்து தைத்து இருந்தது. குறிப்பாக ஒரு சிவப்பு ப்ரா அவனை மிகவும் ஈர்த்தது. அதையும் மடித்து விட்டு, மிச்சம் இருந்த துணிகளை பார்த்தான்.... எல்லாம், அவனது அண்ணியின் விதவிதமான பேண்டீஸ். ப்ராக்களைவிட பேண்டீஸில் மிகவும் வெரைட்டி இருந்தது. குறிப்பாக ஒரு சிவப்பு பேண்டீ, தாங் போல டிசைன் செய்யப்பட்டிருந்தது. மற்ற ஜட்டிகளை மடித்து வைத்துவிட்டு, அந்த சிவப்பு பேண்டீயை மட்டும் மெய் மற்ந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான், ரவி. அதன் முன்பாகத்தில், பாதி உள்ளங்கை அளவில் ஒரு முக்கோணம்... அதிலிருந்து அடியே செல்லும் ஒரு நாடா நேராக இடுப்பு நாடாவுடன் சேர்ந்திருந்தது. இதை அணிபவரின் பின்புறம் முழு அம்மணமாக தெரியும். தன் அண்ணி இதை போடுவாரா என்று ஆச்சரியத்துடன் அதை பார்த்து ரசித்தான் ரவி.
 திடீரென்று அங்கு வந்த அனிதா, "டேய், கழுதை. அதை எல்லாமா மடிச்சு வெக்கறே? ச்சீய். அதெல்லாம் என்னோட அண்டர்கார்மெண்ட்ஸ்-டா. சொல்லவே வெட்கம் பிடுங்கி தின்னுது. ஏண்டா, என்னோட அதை எல்லாம் போய் தொட்டு.. மடிச்சு... ச்சீய்" என்று அவன் கையிலிருந்ததை பிடிங்கினாள். "ஸாரி அண்ணி, நீங்கதான் எல்லாத்தையும் மடிச்சு வைக்க சொன்னீங்க. அதனாலதான்... அப்புறம் அந்த சிவப்பு பேண்டீ வெறும் கயிறு மாதிரி இருந்ததால, எப்படி இருக்குனு பிடிச்சி பார்த்தேன்.. அவ்வளவுதான்"
 "வாயை மூடுடா... அதை எல்லாம் விவரமா கேட்டேன் உங்கிட்ட? சரி சரி.. போய் வேலையை பாரு" அனிதாவின் முகம் மிகவும் சிவந்திருந்தது. ரவியும் அதை கவனித்தான். அவன் மாடிக்கு போகும் போது, "அண்ணி, அப்புறம், சுதுவுக்கு ஒரு ஜட்டி பிங்க் கலர்ல இருந்தது. அதையும் மடிச்சு வைச்சிருக்கேன்... ஆனால், மத்ததை பார்த்தப்புறம், ஸைஸை பார்த்தா அது உங்க ஜட்டின்னு நினைக்கிறேன். நீங்களே எடுத்து பார்த்துக்குங்க." என்றவாறு மாடு ஏறினான். அனிதாவுக்கு வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது. உடலெல்லாம் கூசி தலை குனிந்து நின்றாள். ஆனால், அதே நேரத்தில், அவளுடைய உதட்டில் ஏதொ ஒரு வித புன்னகையும் தோன்றியது. மாடிப்படியிலிருந்து திரும்பி பார்த்த ரவி அந்த சிரிப்பை கவனிக்க தவறவில்லை.

 மறுநாள் முதல் அவர்களது நட்பு பழையபடி தொடர்ந்தது. இதற்கிடையில், துணிகளை மடித்து வைப்பது, ரவியின் தின வேலை ஆகிவிட்டது. "துணியை மடிச்சு தரேன்னு, அப்படியே ஒவ்வொண்ணையும் பார்த்து நேரம் வேஸ்ட் பண்ணாதேடா" என்றாள், சிரிப்பை விழுங்கிக் கொண்டே. ரவியும், புரிந்தவனாக, ஒன்றும் பேசாமல், துணிகளை மடித்து கொடுப்பான். அவன் விரும்பும் சிவப்பு தாங் ஜட்டி அதற்கப்புறம் வரவே இல்லை. அவர்களிடையே துணிமணிகளை பொறுத்த வரையில், வெட்கம் துறந்து இருவரும் எல்லாவற்றையும் பற்றி பேசினர்.

 ஒரு நாள், ராஜு அவசரமாக காலையிலேயே சுதுவை பள்ளிக்கு கூட்டி சென்று விட்டான். அங்கிருந்து அவனுக்கு நேரடியாக ப்ளைட் பிடிக்க வேண்டியிருந்தது. ஒரு வாரம் டூர் போகவேண்டி இருந்தது. எல்லோரும் சென்றபின், ரவி படிக்க உட்கார்ந்தான். அப்போது கீழிருந்து, தடாலென்று ஒரு சத்தம். பாத்ரூமில், துணி துவைத்து கொண்டிருக்கும் போது, சோப்பு தண்ணியில் அண்ணி வழுக்கி விழுந்திருந்தாள். ரவி அந்த சத்தம் கேட்டு ஓடிவந்தான். வெறும் பாவாடை, ப்ளவுஸ் போட்டுக்கொண்டு, இடுப்பை பிடித்தவாறு அனிதா மிகுந்த வேதனையில் தரையில் கிடந்தாள். "அண்ணி, என்னாச்சு?" "பார்த்தா தெரியலை? துவைக்கறப்ப வழுக்கி விழுந்திட்டேண்டா." ரவி அவள் கையை பற்றி இழுத்து பார்த்தான். வலியில் கத்தினாள். "ஹ்ம்ம்ம்.. அண்ணி, உங்களை அப்படியே அசைக்காமல் தூக்கிப் போய் உங்க படுக்கையில போடணும்... அப்புறம்தான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா உங்க வலியை போக்கலாம்.. கொஞ்சம் பொறுத்துக்கங்க." என்று அவளுடைய தோளுக்கு அடியிலும், தொடைக்கு அடியிலும் கை நுழைத்து, தன் அண்ணியை அலாக்காக தூக்கினான். அந்த வலியிலும், அனிதா, ரவியின் பலத்தை கண்டு வியந்தாள். அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு போய் படுக்கையில் கிடத்தினான். "அம்மா... வலிக்குதே... யப்பா...." என்று குப்புற புரண்டு படுத்தாள் அனிதா. ரவிக்கு இது எதுவுமே மனதுக்கு எந்த சஞ்சலத்தையும் உண்டுபண்ணவில்லை. தன் அண்ணிக்கு என்ன தேவையோ, அதை மட்டும் செய்வதில் கவனமாக இருந்தான். அடுப்பில், தண்ணீரை கொதிக்க வைத்தான். பாத்ரூம் சென்று சோப் தண்ணீரை துடைத்து சுத்தம் பண்ணி, அவளது நனைந்த புடவையையும் எடுத்து வந்தான். ஒரு டவலால், அனிதாவின் மீதிருந்த சோப்பையும் துடைத்து விட்டான். அதற்குள், அடுப்பில் வைத்திருந்த தண்ணீர் கொதித்து விட்டது. அதில் சிறிது ஐயோடெக்ஸ் கலந்து, "அண்ணி, எங்க வலிக்குதுன்னு சொல்லுங்க?" என்று கனிவுடன் கேட்டான்.
 அனிதா விழுந்தது அவளது தொடையில். அவளது புட்டத்திலும் தொடையிலும்தான் முழு வலியும். அதனால், சற்று இடுப்பும் வலித்தது. ஆனால், ரவியிடம், தன் குண்டியில் வலி என்றா சொல்ல முடியும். "இடுப்பிலதாண்டா... ரொம்ப வலிக்குதுடா."
 "நான் நீவி விடறேன், அண்ணி. வலி போயிடும்" ஒரு துண்டை எடுத்து அவளது பெருத்த பிருஷ்டங்களுக்கு மேல் வளைந்து நெளிந்த இடையை தடவிக் கொடுத்தான். துண்டை, வென்னீரில் தோய்த்து மெதுவாக ஒத்தடம் கொடுத்தான். அவனது விரல்கள் அவ்வப்போது அவளது இடையை தொடும்போது அனிதா நெளிந்தாள்.
 "என்னண்ணி?"
 "கூச்சமா இருக்குடா. கிச்சு கிச்சு பண்ணுது"
 "நாந்தான அண்ணி... பொறுத்துக்கோங்க." என்று அவளது இடையை நேர்த்தியாக பிசைந்தும் வருடியும் விட்டான். அப்போதுதான் தொலை பேசி அடித்தது. தன் கையால் கார்ட்லெஸ்ஸை எடுத்து அனிதா பேசினாள். ஏர்ப்போர்ட்டிலிருந்து ராஜு. "என்னடி? எல்லாம் சரியா இருக்கா?"
 "இல்லை. நான் பாத்ரூமில் வழுக்கி விழுந்திட்டேன். ஒரே வலி. நீங்க இங்க வந்தா கொஞ்சம் ஹெல்ப்பா இருக்கும்"
 "என்ன, ஏதாவது எலும்பு முறிஞ்சிடுத்தா என்ன?"
 "இல்லை, ஸ்ப்ரெய்ன் தான். ஆனாலும் வலி தாங்கலை" என்றாள் முனகிக் கொண்டே. ரவியும் அவளது இடுப்பை பிடித்து பிசைந்து பொண்டிருந்தான்.
 "அப்ப சரி, அது சீக்கிரம் போயிடும். எனக்கு மிக முக்கியமான மீட்டிங்டி இது. அப்படி எல்லாம் வர முடியாது. ஒத்தடம் போடு. எனக்கு ப்ளைட் நேரம் ஆகுது... அப்புறம் பேசலாம், என்ன?" என்று அவள் பதிலை எதிர்பாராமல் போனை வைத்து விட்டான் ராஜு. தன் மனைவி விழுந்ததும் கூட இந்தாளுக்கு ஒரு பொருளாக தெரியவில்லையே என்று மிகவும் கோபப்பட்டாள் அனிதா. கோபத்தை விட வருத்தமே அதிகமாக இருந்தது. நம்மை பற்றி கவலை இல்லாத இந்தாளுக்கு நான் ஏன் இப்படி காத்திருக்கிறேன் என்று தன்னை தானே கடிந்து கொண்டாள்.
 அதற்குள், ரவி, அவளது மெலிந்த இடையை மஸாஜ் செய்வதை நிறுத்திவிட்டான். அவளுடைய படுக்கை அறையில், அனிதாவை பாவாடை ப்ளவுஸ்-ல் விட்டு விட்டு அவசர அவசரமாக ரவி வெளியெ சென்றான். "ரவி, எங்கேடா போறே?" என்று அனிதா கத்தியதற்கு பதில் கிடைக்கவில்லை. எழுந்திருக்க முடியாமல் என்ன செய்வது என்று அரை மணிநேரம் குழம்பினாள் அனிதா. நகர்ந்தாலே அவளது புட்டத்திலும் தொடையிலும் எக்கச்சக்க வலி.
 அந்த நேரத்தில், ரவி, அழகாக ஒரு தட்டில் தோசை மற்றும் சட்னியுடன் அவளுடைய படுக்கை அறைக்குள் வந்து..."அண்ணி, நீங்க சொல்லிக் கொடுத்த மாதிரி பண்ணியிருக்கேன்... நல்லா இருக்கா சொல்லுங்க" என்று அவளுக்கு ஊட்டி விட எத்தனித்தான். "ச்சீ. என்னடா இது. எனக்கு போய் ஊட்டி விடறே?" "அண்ணி, இதுக்கு போய் ஏன் வெட்க படறீங்க. உங்களுக்கு சீக்கிரம் இந்த வலி போகணும்னா, அசையாம இருங்க, நான் உங்களை கவனிச்சிக்கிறேன்" என்றான் கனிவுடன். அனிதாவின் கண்கள் ஈரமாயின. கணிகொள்ளாமல் இருக்கும் அவள் கணவன் எங்கே, இந்த இளம் காளை எங்கே.... "சரிடா, நீ என்ன வேணா செய்."
 சிரித்துக் கொண்டே, ரவி, அனிதாவுக்கு தோசை ஊட்டிவிட்டான். பிறகு அழகாக வாயையும் தொடைத்துவிட்டு, "ஹ்ம்ம்ம்... அண்ணி, நீங்க மஸாஜுக்கு ரெடியா?" என்று மீண்டும் அவளது இடுப்பை பற்றி கொண்டான். அனிதா அவனது இடுப்பு மஸாஜை கண்களை மூடி ரசித்தாலும், அவளது வலி எல்லாம் புட்டத்தில் இருந்தது. கிட்டத்தட்ட ஒரு மணிநேரம் மசாஜ் செய்து சற்று களைத்து போய்விட்டான், ரவி. ஒரு அரை மணினேரம் அப்படியே கட்டிலின் அருகில் அமர்ந்து கண்ணயர்ந்தான். அனிதா அவனை அன்புடன் பார்த்தாள். ' நான் ஏன் இவனிடம் சங்கோஜப்பட வேண்டும்? என்னை நேசிக்கும் நண்பன்தானே இவன்.. இவ்வளவு பாசம் வைத்திருக்கிறானே... என் புருஷனை விட இவனுக்கு ஏன் இவ்வளவு அக்கறை' என்றெல்லாம் அவளது மனதில் அசை போட்டாள்.
 மீண்டும் ரவியின் கைகள் அவளது இடையை வளைத்து வருட ஆரம்பித்ததும், தன் எண்ணங்களிலிருந்து விடுபட்டாள். "ரவி, இன்னும் வலிக்குதுடா..."
 "புரியல அண்ணி. இவ்வளவு மஸாஜ் கொடுத்தா கொஞ்சமாவது பெட்டராகணுமே? ஏன் ஆகலை..." என்று வியந்தவாறே அவளது இடுப்பை பிசைந்தான்.
 "அது வந்து... அது வந்து.... இடுப்புல வலி எல்லாம் போயிடுச்சு... ஆனா, அதிகமான வலி அங்க இல்லடா..." என்றாள் தயங்கிக்கொண்டே.
 "என்ன அண்ணி இது... நான் உங்க இடுப்பை போய் பிசைஞ்சு ஒரு வழி ஆக்கியாச்சு... உங்களுக்கு எங்கதான் வலின்னு சொல்லுங்க. அங்க தடவித்தரேன்." என்று அவள் முதுகில் உரிமையோடு ப்ளவுஸ் பேல் கைவைத்து பேசினான்.
 "அது வந்து... அது வந்து... சொல்ல வெட்கமா இருக்குடா..."
 "வலியை நீங்கதான் அனுபவிக்கறீங்க... சொன்னா நான் ஹெல்ப பண்ணுவேன்.. இல்லேன்னா அண்ணன் வர வரைக்கும் இப்படித்தான். என்னங்க அண்ணி, சின்னப் பொண்ணு மாதிரி. சொல்லுங்க, எங்க வலிக்குது... இங்கயா?" என்று முதுகைத் தொட்டான்.
 "இல்லை"
 "இங்கயா?" என்று தோள்பட்டையை தொட்டான்.
 "இல்லைடா" என்று தோளை குலுக்கினாள்.
 "இங்கையா?" என்று அவளது அழகான கைகளை தடவினான்.
 "இல்லைடா, மடையா. கையில வலின்னா, நான் ஏண்டா வெட்கப்படறேன்?" என்று உதட்டை கடித்து கொண்டாள்.
 "அப்ப, இங்கயா" என்று அவள் பாவாடைக்கு சற்று மேல் இருக்கும் முதுகு எலும்பை தொட்டு தடவினான்.
 "கொஞ்சம் கீழடா" அனிதா தன் உதட்டை கடித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.
 திடீரென்று, ரவியின் உணர்ச்சிகள் வேறு திசையில் திரும்பின. இதுவரை, அண்ணியாக இருந்தவள், இப்பொது அனிதாவாக தோன்றினாள். செய்வதறியாது, தன் கைகளை அவளது மதர்த்த பின்புறங்களில் வைத்து, "இங்கயா, அண்ணி?" என்றி தயங்கி கேட்டான்.
 அனிதா மெதுவான முனகலில், "ஹ்ம்ம்ம்.. அங்கதாண்டா." என்று கூவினாள்.
 "அண்ணி, இங்க மஸாஜ் செய்யட்டா? உங்க பின்புறத்தை தொட்டா பரவாயில்லையா?" "ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்" அவனுடைய கணகளை தவிர்த்து பதில் சொன்னாள்.
 மெதுவாக அவன் கைகளால் அவளது பிருஷ்டங்களை பற்றிக் கொண்டு பாவாடையோடு சேர்த்து பிசைந்தான். சற்று கீழிறக்கி அவளது தொடைகளையும் மெதுவாக அழுத்திவிட்டான். "ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்..." அனிதாவின் வலி மெதுவாக மறைய தொடங்கியது. இதயத்தில் ஒரு வலி தொடங்கியது, இருவருக்கும். சற்று தைரியம் வந்தவனாக, ரவி அவளது குண்டியை சப்பாத்தி பிசைவது போல துவைத்து எடுக்க ஆரம்பித்தான். அவ்வப்போது கைகளால், தொடைகளுக்கு நடுவிலும் வைத்து அழுத்த, அனிதா வெட்கமின்றி முனகினாள். கிட்டத்தட்ட பதினைந்து நிமிடம் வேறு ஒன்றும் செய்யாமல், அவளது குண்டியையே பதம் பார்த்தான், ரவி. அவனையே அறியாமல், அவனது கோல் எழுந்து ஜட்டியுடன் போராடியது. இதற்கு அப்புறம் என்ன செய்வது என்று இருவருக்கும் தெரியவில்லை.
 அவளுடைய பாவாடை அவனுக்கு தடையாக இருந்தது. ரவி, மெதுவாக, "அண்ணி, உங்க பாவாடையை கொஞ்சம் கீழ இறக்கினா, நல்லா பண்ணலாம். உங்க தொடையையும் மசாஜ் செய்து தரேன். உங்களுக்கு பரவாயில்லைன்னா, கொஞ்சம் கீழ இறக்கறீங்களா?" என்றான். அனிதா ஒன்றுமே பேசவில்லை. அளவு தாண்டிவிட்டோமோ என்று பயந்துவிட்டான் ரவி. முகமெல்லாம் வியர்த்து விட்டது அவனுக்கு. ஒரிரு நிமிடங்களுக்கு பிறகு, அனிதா கைகளால் ஊன்றிக்கொண்டு தன்னை உயர்த்திக் கொண்டு, தன் பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்தாள். பின் அதை சற்றி கீழே தள்ளி மீண்டும் படுத்துக் கொண்டாள். ஆனால், வெட்கத்தால், ரவியின் பக்கம் பாராமல், மறு பக்கம் தலையை திருப்பி கொண்டாள்.
 புரிந்து கொண்ட ரவி, அவளது பாவாடையை மெதுவாக கிழே இழுத்து, முட்டி வரை கொண்டுவந்து விட்டான். வெளிர் நீல பாண்டீ அணிந்திருந்தாள். இரண்டு கோளங்களிலும் அழகாக படர்ந்திருந்தது அவளது ஜட்டி. அதன் அழகை பார்த்து ரசித்தான் ரவி. அவளது தொடையில் கை வைத்து மெதுவாக பிசைந்து விட்டான். அனிதா முனகுவது போல ஏதோ சத்தம் செய்தாள். தொடையின் உள்பாகத்தில் அழுத்தியவாறு கைகளை மேல் நோக்கி தடவ, அனிதா, தன்னையும் அறியாமல் தொடையை விலக்கி காட்டினாள். தொடைகள் சேரும் இடத்தில் பாண்டியின் மேலூடே கைவைத்து அழுத்தினான். "ங்ங்ஙா...ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்...ரவீ.....ஹ்ம்ம்ம்... என்னடா பண்ண்ண்ணறே...ம்ம்ம்ம்....ச்சீய்" என்று ஏதோ வேறு உலகில் இருப்பது போல் பிதற்றினாள். ரவி அவள் தொடை இடுக்கை விட்டு, அவளது இரு கோளங்களிலும் கைவைத்து பிடித்தான். இரண்டையும் மெதுவாக பிடித்துவிட்டு பிசைந்தான். பிசைய பிசைய அவளது உடல் சூடேறியது. ரவியின் கோல் அவனது ஷார்ட்ஸை ஈரமாக்க தொடங்கியது. அவனது கைகள் பிசைய பிசைய, அவளது ஜட்டி மெதுவாக கிழிறங்க ஆரம்பித்தது. அவளுடைய குண்டிப்பிளவின் ஆரம்பத்தை முதன்முதலாக பார்த்தான். இன்னும் பார்க்க தூண்டியது அந்த இனிய பிருஷ்டங்கள். தன் கைகளால், அவளது தொடை வழியே, அவளது ஜட்டிக்குள் மெதுவாக கைவிட்டு அவளது அம்மணக்குண்டியை தொட்டுப் பார்த்தான். "பரவாயில்லையா, அண்ணி?" என்று அசட்டுத்தனமாக கேட்டான். "ச்சீய். கழுதை. அது வேணாண்டா..." என்றாளே ஒழிய, தன் குண்டியை அவன் பிடியிலிருந்து நகர்த்தவில்லை. மாறாக, தொடைகளை சற்று அதிகமாக விரித்தாள். "அம்மா... நான் ஸ்கூல்ல இருந்து வந்தாச்சு" சுதுவின் குரல் கேட்டதும், ரவியின் கைகள் சரக் என்று அண்ணியின் குண்டியிலிருந்து விலகின. அதே சமயம், அனிதாவும் தன் பாவாடையை இழுத்து இடுப்பில் கட்டிக் கொண்டாள். அதே நேரத்தில், சுது அந்த அறைக்குள் வந்தான். "அம்மா. என்னாச்சும்மா உனக்கு? ஏன் இப்படி படுத்திருக்கே? ஏன் முகம் எல்லாம் சிவந்திருக்கு?" என்று கேள்வி மேல் கெள்வி கேட்டான். அனிதாவுக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் தின்ன, ரவி, "சுது, அம்மா கீழ விழுந்து அடி பட்டுக்கிட்டாங்க. இப்ப நீ முதல்ல வாஷ் பண்ணிகிட்டு, கிச்சனுக்கு வா. உனக்கு தோசை சுட்டு தரேன். இன்னிக்கு அம்மாவை படுத்தாதே, என்ன?" என்று அவனை சமாளித்து மாத்ரூமிற்கு அனுப்பினான். படுக்கை அறையை விட்டு வெளியேறுமுன், அனிதாவை பார்த்தான். அவளும் அவனையே பார்த்தாள். இருவரும் களுக்கென்று சிரித்துவிட்டனர். "என்ன, சிரிக்கிறீங்க?" என்றான் சுது, பாத்ரூமிலிருந்து. "டேய், வரேண்டா..." என்று சிரித்துக் கொண்டே அனிதாவின் படுக்கை அறையில் இருந்து விலகினான் ரவி. அது முதல் அன்று இரவு வரை, ரவி சுதுவை நன்றாக பார்த்துக் கொண்டான். சுதுவுக்கு கணக்கு சொல்லித் தருவது, உணவு தருவது என்று எல்லா பணிகளையும் செய்தான். தன் அண்ணன் குடும்பத்துக்கு தானே இதை எல்லாம் செய்கிறோம் என்ற எண்ணம். அதே நேரம், அனிதாவும் புடவையை சுற்றிக் கொண்டு மெதுவாக நடமாடினாள்.. ஆனால், வலி இன்னமும் இருந்ததால், மீண்டும் சென்று படுத்துக் கொண்டாள்.
 ரவிக்கு, காலேஜில் பரீட்சை முடிந்தபடியால், அவ்வளவாக் பிஸியும் இல்லை. அதனால், சுதுவை கதை சொல்லி தூங்கவைத்தான். எல்லாம் செய்து முடிப்பதற்குள் இரவு 10 ஆகிவிட்டது. இன்னும் ஒரு வேலைதான் பாக்கி. அண்ணியை சென்று பார்க்க வேண்டும். அவன் கைகள் அவளுடைய குண்டியை தொட்டது இன்னமும் அவன் மனதை வக்கிரமாக்கி கொண்டிருந்தது. நேரே அவள் அறைக்கு போனான். அனிதா குப்புறப் படுத்திருந்தாள். "அண்ணி, சுது தூங்கிட்டான். உங்களுக்கு எப்படி இருக்கு வலி?" என்றான் அக்கறையாக.
 "உனக்குதான் தெரியுமே.. எங்க வலின்னு... இன்னமும் வலிக்குது. ஆனால் குறைஞ்சிருக்கு."
 "அண்ணி, ஏதாவது painkiller தரட்டுமா? சரியா போயிடும்."
 "ஏண்டா, இப்ப மசாஜ் கிடைக்காதா? இந்த வயசான அண்ணிக்கு அவ்வளவுதான் உபசரிப்பா?" என்று அவனை சங்கடத்துக்கு ஆளாக்கினாள்.
 "இல்லண்ணி... உங்களை அப்படி தொட்டதிலிருந்து ரொம்ப தப்பு பண்ணிட்டதா தோணுது. என்னை மன்னிச்சிடுங்க."
 "டேய் ரவி. நான் ஏதாவது உன்னை திட்டினேனா? இல்லைதானே? அப்புறம் நீயாக ஏன் இப்படி மனசை குழப்பிக்கிற? வா, வந்து அந்த மஸாஜை நல்லா பண்ணிவிடு. ஒரு மஸாஜுக்கு போய் ஏண்டா இப்படி சங்கோஜப் படறே?" என்று சொல்லி தலையை திருப்பிக் கொண்டாள். "சரி அண்ணி. உங்களுக்கு ஓகேன்னா, எனக்கும் ஓகேதான்."
 வென்னீரும், ஐயோடெக்ஸ¤மாக அவள் படுக்கை அருகில் தயாரானான். மணி இரவு 11 ஆகிவிட்டது. அனிதா புடவை அணிந்திருந்தாள். அவளை கேட்காமல், கையை வயிற்றிற்கு அடியில் கொண்டு சென்று, அவளது சேலை கொசுவத்தை அவிழ்த்தான். பிறகு மெதுவாக அவளது சேலையை நெகிழ்த்தி, "அண்ணி, கொஞ்சம் தூக்கிக்கோங்க. அப்பதான் கழட்ட முடியும்." என்றான். அவளும் சற்று தூக்கி காட்ட, அவன் அவளது சேலையை முழுவதுமாக உருவிக் களைந்தான். அப்பொழுதுதான் தெரிந்தது, அவள் பாவாடை போடவில்லை என்று. "அண்ணி, பாவாடையை கழட்டிட்டீங்களா? இதுவும் நல்லதுதான்." என்று அவளது ஜட்டியை ரசித்தான். மேலும் காக்க வைக்காமல், அவன் கைகள் அவளது குண்டியின் மேல் பரவின. அழகாக அவளது பின்புறங்களை வருடியும் பிசைந்தும், தொடைகளை பிடித்து விட்டும் அவளுக்கு இன்பத்தை ஊட்டினான். தொடை இடுக்கில் அவ்வப்பொது, உள்ளங்கையால் அழுத்த, அனிதா, "ஹ்ம்ம்ம்..ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ச்ச்சீய். அங்கயாடா வலிக்குதுன்னு சொன்னேன்... படவா." என்று சிணுங்கினாள். ரவி தனக்குள் சிரித்துக் கொண்டே அவளுடைய வென்னீர் மசாஜுக்கு ரெடியானான்.
 "அண்ணி, ஜட்டில வென்னீரும் ஐயொடெக்ஸ¤ம் கலந்தா, அப்புறம் அந்த ஸ்மெல்லை துவைச்சாலும் நீக்க முடியாது. உங்க ஜட்டியை கழட்டிடவா?" அனிதா சற்று தயங்கினாள். சின்னப்பயல் நன்றாக யோசிச்சுதான் இந்த மஸாஜை ஆரம்பிச்சிருக்கான் போலிருக்கு. இதுவரை, அவள் கணவனும், டாக்டரும் தவிர வேறு யாரும் பார்த்திராத அவள் குண்டியை இந்த சின்னப்பயல் பார்த்து தடவ, அவளிடமே அனுமதி கேட்கிறான்! அவளையும் அறியாமல், அவள் நாக்கு குழறியது. "ஸ்ச்ச். ஹ்ம்ம். என்னவோ செய்." என்றாள். ரவியின் நாடி நரம்புகள் துளிர்த்து விட்டன. அவனுடைய கோல் பாம்பு போல் நீண்டது. மெதுவாக அவளது ஜட்டியின் எலாஸ்டிக்கை பிடித்து கீழே இழுத்தான்... மெதுவாக, அவளது பின்புறங்கள் அந்த மங்கிய nightlamp-ல் வெட்ட வெளிச்சமாயின. அப்படியே அவளது பாண்டியை கால் வழியே எடுத்து உருவினான். தயங்கி தயங்கி, அவளது அம்மணமான குண்டியின் மீது தன் கையை வைத்து அழுத்தினான். அழகாக உருண்டு திரண்டு, ஒரு மச்சம் கூட இல்லாமல், பளிங்கு போல இருந்தது அவளுடைய பிருஷ்டங்கள். வென்னீரால் நனைத்த துண்டை எடுத்து அவளது குண்டிக்கு மெதுவாக ஒத்தடம் கொடுத்தான். அந்த மங்கலான வெளிச்சத்தில், அவளது தொடை இடுக்கில் சற்று மயிர்க்காடு போல் தெரிந்தது. அதைப் பற்றி சிந்திக்காமல், அவளது இரு கோளங்களிலும், வென்னீரால் அபிஷேகம் செய்து, பிறகு கையால் பிடித்து விட்டு மஸாஜ் செய்தான். அனிதா இந்த உலகிலேயே இல்லாமல் இன்பத்தில் உளறினாள். அவன் தன் கைவிரல்களால் அவளுடைய உள்தொடையிலும், தொடை இடுக்கிலும் கோடு போட்டான். கிச்சு கிச்சு மூட்டினாலும், நகராமல், தன் தொடைகளை விரித்து காட்டினாள், அனிதா. மீண்டும் அவன் அவளது குண்டியை கைகளால் பதம் பார்த்தான். நனைந்த துண்டால், அவளது குண்டிப்பிளவில் மெதுவாக தடவிக் கொடுத்தான். "ஹாய்...ஹாங்... ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்ம்...." என்று பெருமூச்சு விட்டாள் அனிதா. அதை அறிந்ததும், ரவி, துண்டை விட்டு விட்டு, தன் கையால் அவளது குண்டிப்பிளவில் தடவிக் கொடுத்தான். "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... ரவி....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்" என்று அனிதா முனக, ரவியின் விரல்கள் அவளது ஆசனத்துவாரத்தையும் தொட்டு தடவிப் பார்த்தது. இரு கோளங்களையும் பிடித்து பிரித்து, அதன் நடுவினுள் உற்று பார்த்தான்.. அவளது அழகிய துவார்த்தை விரலால் தடவி, லேசாக அழுத்தினான். "ஹ்ம்ம்ம்ம்... ரவி... என்னடா பண்ணறே என்னை?" விரலால் அவளது துவாரத்தை லேசாக கிள்ளி, பிறகு அவளது கோளங்களை சேர்த்துவைத்தான்.
 "அண்ணி, வென்னீர் வேஸ்ட் ஆகவேணாம்னா சொல்லுங்க... உங்களுக்கு இடுப்புக்கு மேலயும் பிடிச்சு விடறேன்."
 "ஆனா, நான் திரும்பமாட்டேன், சரியா? வெட்கமா இருக்கு.... இப்படியேதான் படுத்திருப்பேன்..."
 "அண்ணி, உங்களுக்குதான் மஸாஜ்... அப்படி வேணும்னாலும் இருங்க.. ஆனா, அந்த ப்ளவுஸ் கழட்டவேண்டி வரும்" அனிதா உடனே பதில் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
 "சரி அண்ணி, வேண்டான்னா, நான் தூங்கப் போறேன். நாளைக்கு பார்க்கலாம்" என்று கிளம்ப எத்தனித்தான் ரவி.
 "ப்ளவுஸ் கொக்கி பின்னாடி இருக்குடா." என்று கிசுகிசுக்கும் குரலில் அனிதா அவனிடம் கூறினாள். ரவிக்கு தன் அதிர்ஷ்டத்தை நம்ப முடியவில்லை. உடனே பாய்ந்து, அவளது ப்ளவுஸ் கொக்கிகளை அவிழ்த்தான். அவளுடைய முலைகளை தொட, தன் கைகளை அவளுக்கு அடியில் திணித்தான். அவளுடைய இரு முலைகளும் அவன் கைகளில் பட, அவற்றை லேசாக அழுத்தினான். "கொஞ்சம் தூக்குங்க அண்ணி. அப்பதான் ப்ளவுஸை அவுக்கலாம்." என்றதும், அனிதா மறு பேச்சு பேசாமல் தன்னை உயர்த்தினாள். உடனே, ரவி அவளது ஜாக்கெட்டை அப்படியே கழட்டிவிட்டான். "அப்படியே இருங்க, ப்ராவையும் கழட்டிடறேன்" என்றவன், இம்முறை அவள் அனுமதிக்கு காத்திராமல், ப்ராவின் கொக்கியை கழட்டி அவள் தோள் வழியாக கழட்டி எறிந்தான். ரவியால் பொறுக்க முடியவில்லை. தொங்கும் அவளது முலைகளை தன் கைகளில் அடக்கிக் கொள்ள, அனிதாவும் படுக்கையில் குப்புற சாய்ந்தாள். அவன் கைகளில் அடங்கிய முலைகள், பஞ்சு தலையணைகள் போல பிசைய வசதியாக இருந்தது. அனிதாவுக்கு சற்று பெரிய காம்பு. அவனது மையில் நன்றாகவே குத்திட்டது. "அண்ணி, இப்படியே பிடிச்சு பிசையலாம் போல இருக்கு. உங்களுக்கு நிஜமாகவே அற்புதமான உடம்புங்க. ராஜு அண்ணன் கொடுத்து வைத்தவர்." என்று சொல்லிக் கொண்டு அவளது முலைகளை நன்றாக பிசைந்து கொடுத்தான். குப்புறப் படுத்திருந்த அண்ணியின் அம்மண உருவம், அவனது கோலை ஷார்ட்ஸிலிருந்து வெளியே தள்ளியது. கிட்டத்தட்ட ரெண்டு இன்ச் ஷார்ட்ஸ¤க்கு வெளியே நீண்டு கொண்டிருந்தது. 'ஹ்ம்ம்ம்ம்... மசாஜ் பார்லருக்கு போனா ஒரு பெண் அல்லது ஆண் செய்யாததையா நான் செய்கிறேன். என்ன, என்னை தொட்டு தடவுவது, என் மச்சினன். பரவாயில்லை, நான் என்ன என் கற்பையா இழந்துவிட்டேன்' என்றெல்லாம் தனக்கு தானே சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டு, ரவியின் முலை விளையாட்டை ரசித்தாள். ரவியும் முலைகளை மட்டுமல்லாமல், அவளது முதுகு, தோள்பட்டை, கைகள், மீண்டும் குண்டி, தொடை அகிய எல்ல இடத்திலும் நன்றாக அழுத்தி மசாஜ் செய்தான். அனிதா படுக்கையின் விளிம்பு வழியாக எட்டிப் பார்த்ததில், ரவியின் கோல் ஆட்டம் போடுவதை பார்த்து ரசித்தாள். 'ஹ்ம்ம்ம். இந்த வயசான பெண்ணை பார்த்தால், இந்த சின்னப் பையனும் ஆடுவானா... நல்லதுதான்' என்று சந்தோஷப் பட்டாள். பிற அன்னியன் முன் அம்மணமாக படுத்திருக்கிறோமே என்று சற்றும் சங்கோஜம் தோன்றாமல், தன் கால்களை நன்றாக அகற்றி காட்டினாள். வென்னீர் தீர்ந்தபடியால், ரவி, மசாஜை மெதுவாக நிறுத்தினான். முடிக்கும் முன், தன் வலது கையை தன் வாயில் வைத்து, பின் அவளது தொடை இடுக்குல் கைவைத்து ஒரு ரிமோட் கிஸ் கொடுத்தான். "இந்த ரிமோட் கிஸ், இவ்வளவு அழகா இருப்பதற்கு" என்றான் அவளிடம். "ச்ச்சீய்... போடா. எனக்கு ஏற்கனவே என்னவோ மாதிரி இருக்கு. நீவேற அந்த இடத்தில போய் ரிமோட் கிஸ் பண்ணிகிட்டு. ச்ச்சீய்." என்றவள் சரக்கென்று அவன் தலையை பற்றி இழுத்து, அவன் உதட்டில் அழுத்தி முத்தமிட்டாள். "இப்ப போ" என்று அவனை விடுதலை செய்தாள். "இதற்கு மேல் இங்க இருந்தீன்னா ஏதாச்சும் தப்பு நடந்திடும். போ" என்று விரட்டினாள்.
 "ஹ்ம்ம்.. அண்ணி, நீங்க நிஜமாவே கள்ளிதான். உங்க வேலை முடிஞ்சதும் கழட்டி விட்டுட்டீங்க." என்று தமாஷ¤க்கு சிணுங்கியவாறு, அவளது புடவையால் அவளை போர்த்திவிட்டான்.
 "அப்படி எல்லாம் இல்லைடா. நீ இப்படி எல்லாம் பண்ணறச்ச எனக்கே control போயிடுமோன்னு பயமா இருக்கு. அதனாலதான். கோவிச்சுக்காதடா, என் ரவிச் செல்லம்"
 "சேச் சே. நிச்சயம் கோபமில்லை. வரேன் அண்ணி" என்று வென்னீர் பக்கெட்டுடன் வெளியெறி கதவை தாளிட்டு விட்டான். அவசர அவசரமாக பாத்ருமிற்கு சென்று, தன் ஷார்ட்ஸ்-ஐ களைந்தான். பக்கெட்டின் மேல் உட்கார்ந்து, அவனது கோலை பிடித்து மேலும் கீழும் ஆட்ட, ஏற்கனவே உசுப்பியதால், சீக்கிரமே உச்சத்தை எய்தினான்...

 மறு நாள் காலை, ரவி சற்று நேரம் கழித்துதான் எழுந்தான். முந்திய தினம் செய்த காரியம், நிஜமாக நடந்ததா? இல்லை பிரமையா? மூடி திறந்த ஐயோடெக்ஸ், எல்லாம் உண்மை என்று சொன்னது. அவசர அவசரமாக குளித்து உடை மாற்றிக் கொண்டு. வெளியே போக ரெடியாகிவிட்டான். அப்போதுதான் அண்ணியை பார்த்தான். அழகாக சுரிதாரும், குர்தாவும் அணிந்து பஞ்சாபி பெண் போல தள தள வென்று காலை freshness-உடன் சமையல் அறையில் ஏதோ செய்து கொண்டிருந்தாள். நேராக உள்ளே நுழைந்து அவளை கட்டிப் பிடிக்க மனம் தூண்டியது. சமையல் அறையில் நுழைந்தவன், சுதுவை பார்த்ததும், ப்ரேக் போட்டது போல, மனத்தையும் உடலையும் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டான். "அண்ணி, உடம்பு வலி போயிடுச்சா?" அனிதா அவனைப் பார்த்து ஒன்றுமே நடக்காதது போல், "ரவி. உனக்கு தாங்க்ஸ். இன்னிக்கு உடம்பு வலியே தெரியலை. ப்ரேக்பாஸ்ட் சாப்பிடறியா?" என்றாள். "இல்லண்ணி. எனக்கு காலேஜில் வேலை இருக்கு. அவசரமா போணும். வரேன்." என்று சொல்லி விட்டு காலேஜ் நோக்கி புறப்பட்டான். அதன் பின், முந்தைய இரவு நடந்ததை பற்றி அவன் நினைத்துக் கூட பார்க்கவில்லை. அதே போல், அனிதாவுக்கும் எக்கச்சக்க வேலை இருந்ததால், ரவியை பற்றி நினைக்கக் கூட நேரம் கிடைக்கவில்லை. அன்றிரவு, அவன் வீடு திரும்ப மணி 10 ஆகிவிட்டது. எல்லோரும் தூங்கியிருப்பார்கள் என்று எண்ணி, மெதுவாக சத்தமின்றி தன் மாடி அறைக்குள் நுழைந்தான். தன் சட்டை பாண்ட், ஜட்டி முதற்கொண்டு எல்லாவற்றையும் கழட்டி, வழக்கம் போல் அம்மணமாக படுக்க தயாரானான். அப்போது யாரோ கதவை தட்ட, அவசரமாக, டவலை சுற்றிக் கொண்டு கதவை திறந்தான். "நாந்தாண்டா. உள்ள வரலாமா?" என்றாள் அண்ணி கதவில் சாய்ந்து கொண்டே. "வாங்க அண்ணி. நான் தூங்கறத்துக்கு ரெடியாயிட்டேன். அதான்.. நீங்க தட்டினது கேட்கலை." என்று உளறினான். அவனை பொருட்படுத்தாமல் அவனது படுக்கையில் வந்து அமர்ந்தாள். நீல நிற புடவையும், அதற்கு ஒத்த ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ளவுஸ¤ம் அணிந்திருந்தாள். கழுத்தில் தாலி மட்டும் இருந்தது. வெறு எந்த நகையும் இல்லை.
 "ரவி, நான் உங்கிட்ட நிறைய பேசணும். என்னை கொஞ்சம் பேசவிடு. நீ எனக்காக எவ்வளவோ பண்ணியிருக்க. நாந்தான் உனக்கு ரொம்பவும் தொந்தரவு தந்திருக்கேன். நிறைய வேலை கொடுத்து, அண்ணன் கிட்ட மாட்டிவிட்டு, உன்னை ரொம்ப கஷடப்படுத்தியிருக்கேன். அதை எல்லாம் நினைச்சு, ஒட்டு மொத்தமா ஸாரி சொல்லத்தான் இன்னிக்கு சாயந்தரம் முதல் காத்திருந்தேன்."
 "என்னண்ணி இது. நீங்க பெரியவங்க. நீங்க போய் என்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்கலாமா?" என்று நெளிந்தான் ரவி.
 "அதில்லைடா. நேற்று ராத்திரி நீ என்கிட்ட நடந்துகிட்ட விதம் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. என்னோட கண்ணில நீ ரொம்ப உசந்துட்ட. என்னதான் .. நான்... துணியில்லாம இருந்தாலும், நீ கண்ணியமா நடந்துகிட்ட. நீ நெஜமாவே நல்ல பையன். வேற யாராவதா இருந்தா, ஏதெல்லாமோ நடந்திருக்கும்."
 "சேச்சே, அண்ணி. என்ன அண்ணி இது, நான் அப்படி எல்லாம் மோசமான ஆள் இல்லை. உங்கள்கிட்ட போய் அப்படி எல்லாம் நடந்துக்க மாட்டேன்."
 "ஏன்? நான்... வேணாம்னு எப்பவாவது சொன்னேனா?" சற்றே கிசுகிசுக்கும் குரலில் தலையை குனிந்து கொண்டு அனிதா கூறியதை கேட்டதும், ரவி அதிர்ந்தான். "என்ன சொல்றீங்க, அண்ணி?" அதற்கு மேல், அனிதாவால் பொறுக்க முடியவில்லை. கைகளில் முகம் புதைத்து அழ ஆரம்பித்து விட்டாள். "ஏன் அண்ணி, என்னாச்சு?" என்று அவளருகில் அமர்ந்து அவள் தோளை பற்றி உலுக்கினான். "சொல்லுங்க அண்ணி, என்னாச்சு?" அனிதா, அவனுடைய பரந்த மார்பில் சாய்ந்தாள். அழுகையை குறைத்துக் கொண்டு, "ரவி, நான் உன்கிட்ட சொல்றதை யார்கிட்டயும் சொல்ல மாட்டியே?" என்றாள், அவனை அணைத்துக் கொண்டு. ரவி அவளை மார்போடு அணைத்துக் கொண்டு சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டான். "சொல்லுங்க அண்ணி. அது இந்த சுவற்றை விட்டு வெளியே போகாது."
 "ரவி. நேற்று நீ என்னை கவனித்துக் கொண்டது போல யாருமே என்னை பார்த்துக் கொண்டது இல்லை. உங்க அண்ணன் இப்ப எல்லாம் எப்பவுமே வேலை விஷயமாதான் பேசுவார். நான் ஒரு பெண் இருப்பதையே மறந்து விட்டார்."
 "என்ன அண்ணி நீங்க. ராஜு கொஞ்சம் பிஸி, அவ்வளவுதான். மற்றபடி, உங்களுக்காக அவர் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்வார். நீங்க வேணா கேட்டு பாருங்க." என்று ஆதரவுடன் அவளது தலைமுடியை கோதினான். அனிதா தன் தலையை முடியாமல் படர விட்டிருந்தது, ரவிக்கு மிகவும் பிடித்தது. சற்று ஈரமாக இருந்தது... அன்று அவள் தலைக் குளித்திருக்கிறாள் போல் தெரிகிறது.
 "கேட்டு பார்த்திருக்கிறேன்.. பலமுறை... அன்னிக்கு நீ என்னை ராத்திரி பார்த்தப்ப கூட அந்த ஏக்கத்தினால்தான் நான் அழுது கொண்டிருந்தேன்" தன்னையும் அறியாமல், ரவியின் மார்பில், விரலால் கோடு போட்டாள்.
 "என்ன அண்ணி இது... அப்படி என்னதான் கேட்டிங்க, அண்ணன்கிட்ட..." என்று அவள் கன்னத்தை பிடித்து தன் முகத்தை பார்க்குமாறு திருப்பினான். ஆனால், அனிதா முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள். "சொல்லுங்க அண்ணி, அப்படி என்னதான் உங்களுக்கு வேணும்?"
 "சொன்னா என்னை தப்பா எடுத்துக்க மாட்டியே? எனக்கு பயமாவும் கூச்சமாவும் இருக்கு" அவளுடைய உடல் சற்று நடுங்கியது. அதை உணர்ந்த ரவி, அவளை இறுக்கி பிடித்து, "அண்ணி, நீங்க சொல்றது என் காதுகளுக்கு மட்டும். பயப்படாம சொல்லுங்க" என்று ஆதரவளித்தான்.
 "வந்து... வந்து... எனக்கு கையால நீ நேத்து செய்தது போல செய்ய ஆசை... அதைத்தான் உங்க அண்ணன்கிட்டயும் கேட்டேன்.. ஆனால், உங்க அண்ணன், என்னை வெட்கம் கெட்டவன்னு திட்டிட்டார்"
 "புரியற மாதிரி சொல்லுங்க அண்ணி... அண்ணனை மசாஜ் பண்ணச் சொன்னீங்களா? அவருக்கே தெரியாதே!!!!"
 "அதில்லைடா... கடைசியில நீ கையால பண்ணினியே... அது மாதிரி..." என்று அவன் மார்பினுள் முகம் புதைத்தாள்.
 "ஹ்ம்ம்ம். இன்னும் புரியலை. கடைசியில் கையால.... ஹ்ம்ம்ம்... உங்க... தொடை நடுவில்.. ஹ்ம்ம்ம்... ஒரு ரிமோட் கிஸ் கொடுத்தேன்... அதுவா..." "ஆவ்..." அவனது மார்பு காம்பை கிள்ளினாள்.
 "அதில்லைடா.... எனக்கு, தொடைக்கு நடுவில் .. கைவச்சு.... ச்ச்ச்சீய்.. சொல்லவே வெட்கமா இருக்கு...."
 "சொன்னாதானே தெரியும்..."
 "ச்சீய்... சரி... உங்கிட்ட மட்டும் சொல்லறேன்... எனக்கு.. வந்து... அங்க எனக்கு கையால் பண்ணிவிட்டா பிடிக்கும்.... போதுமா?" என்று அவனது காம்பை இன்னும் கிள்ளிவிட்டாள்.
 "அண்ணி, இதுக்கு போயா அண்ணன் கோவப்பட்டார். சேச்சே. நானே அவன்கிட்ட வேற மாதிரி பேசி சரிக்கட்டறேன்."
 அனிதா ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள். சரக் என்று அவனிடம் இருந்து எழுந்து நின்று தன் புடவையை சரி செய்து கொண்டாள்.
 "அண்ணன் புத்திதான் தம்பிக்கும். என்னுடைய தேவைகள் உனக்கு எப்ப புரியுதோ, அப்ப என்னை வந்து பார்.... அப்போ என்னை அண்ணின்னு கூப்பிடறதுக்கு பதில் அனின்னு கூப்பிடு. இதெல்லாம் உனக்கு புரியலைன்னு நினைக்கிறேன். ஹ்ம்ம்ம்ம்.... என் ராசி அவ்வளவுதான். வரேன்." என்று அவன் பேச்சை கேட்காமல், கதவை திறந்து கீழே தன் ரூமிற்குள் சென்று விட்டாள்.

 புரியாமல் திருதிருவென்று 10 நிமிடம் உட்கார்ந்திருந்தான். அதற்கு மேலும் அவன் காத்திருந்தால், மனித இனமே அல்ல என்று முடிவு செய்து, அப்படியே, அண்ணியின் அறைக்கு சென்று கதவைத் தட்டினான்.
 "யார்? என்ன வேணும்..."
 "ரவி.... அனிதா வேணும்..." கதவை திறந்த அண்ணி முகத்தில் வெட்கம் கலந்த சிரிப்பு இருந்தது. "இவ்வளவு நேரம் ஆச்சா, உன் மரமண்டைக்கு..."
 "அண்ணி... அனி... இது பரவாயில்லையா?"
 "னேற்று மாதிரி ... பேசாமல் வாடா..." என்று அவனை உள்ளே இழுத்து கதவை சாத்தினாள்.
 இருண்ட அறையில், அவளது பெட்சைட் விளக்கு மட்டும் எறிந்து கொண்டிருந்தது. ரவி அவளை வளைத்து பிடித்து அணைத்தான்.
 "அண்ணி, எனக்கு உங்களை ரொம்ப பிடிக்கும்.. நிறைய நாளா உங்களை நினைச்சு ஏங்கியிருக்கேன்..."
 "திருப்பியும்.. அண்ணியா?"
 "சரிடீ, அனி." என்று அவளது பின்புறங்களில் பட்டென்று அடிக்க, அனிதா சிணுங்கினாள். "என்ன, வாடி போடின்னு சொல்ல ஆரம்பிச்சுட்ட?"
 "அனி... உன்னை எப்பவுமே போடின்னு சொல்ல மாட்டேன்" என்று கூறி அவள் உதட்டை கவ்வி முத்தமிட்டான். இருவரும் அழுத்தி முத்தமிட்டுக் கொண்டு ஒருவர் நாவால் மற்றவர் நாக்கை துழாவினர். இருவரும் எச்சில் பறிமாறிக் கொண்டே கட்டி பிடித்து இறுக்கி கொண்டனர். ரவி அவளது பல்லுவை தள்ளி அவளது மார்பகங்களை தன்னோடு இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டான். அவளை முத்தமிட்டுக் கொண்டே, மற்ற கையால், அவளது புடவை கொசுவத்தை உருவினான். அனிதாவும் ஒன்றும் சொல்லாமல் முத்தத்தில் தன் மனதை முழுதாக செலுத்தினாள். அவளது புடவை அவளை விட்டு விலகியது. பாவாடை நாடா உருவப்பட்டு, அவள் கால்களில் பாவாடை தளர்ந்து விழுந்ததும் அவளுக்கு தெரிந்தது போல் இல்லை. தன் வாயால், ரவியின் முகத்தையே விழுங்கி விடுவது போல முத்தமிட்டு சுவைத்து கொண்டிருந்தாள். ரவி அதே நேரத்தில் அவளது ப்ளவுஸை அழகாக அவிழ்த்து, முலைகளை விடுவித்து விட்டான். அன்று அவள் ப்ரா போட்டிருக்கவில்லை. பாவாடையும் கழட்டப்பட்டதால், ஜட்டி மட்டும்தான் அணிந்திருக்கிறாள் என்று அவளது குண்டியை தொட்டதும் அவனுக்கு ஆச்சரியம்..
 "அனி, ஜட்டி போடலியாடீ...?"
 முத்தம் தடைப்பட்ட எரிச்சலில், "கழுதை... சரியா பார்த்தா உனக்கு புரியும்." என்று மேலும் அவன் உதட்டை சுவைத்தாள். புரியாமல் அவள் குண்டியை தடவிக் கொண்டிருந்தவனுக்கு, திடீரென்று ஞானோதயம் வந்தது. அவள் கோளங்களை பிரித்து, அவளது பிளவுக்குள் கையால் தடவிப் பார்த்தான்... அழகிய சில்க் நாடா நேர்த்தியாக அவளது எந்த பாகத்தையும் மூடாமல் கவர்ச்சி ஏற்றிக் கொண்டிருந்தது.
 "அடிக்கள்ளி. எனக்கு பிடிக்கும் என்று சிவப்பு தாங் ஜட்டி போட்டிருக்கியா? சமத்துடி நீ" என்று அவளை அப்படியே அள்ளித் துக்கிக் கொண்டு போய் படுக்கையில் மல்லாக்க கிடத்தினான். அவளுடைய முலைகள் பரந்து தளும்புவதை பார்த்து ரசித்தான். அதே நேரத்தில், தனது டவலும் சரிந்து விழுந்ததை அவன் கவனிக்கவில்லை... ஆனால், வாயை திறந்தவாறு, ரவியின் கோலையே பார்த்துக் கொண்டு மலைத்திருந்தாள் அனிதா. எக்கச்சக்க முடியுடன், கரு கருவென்று வானை நோக்கி வளர்ந்திருந்தது ரவியின் தடி. ராஜுவின் தடியை விட கிட்டத்தட்ட நாலு இன்ச் அதிகம் நீளம். ஆனால், வட்டம் மிகவும் பெரியது. ராஜுவுக்கு ஊசி போல இருக்கும். ஆனால், இவனுக்கோ கடப்பாரை போலிருந்தது. அனிதாவுக்கே, இவர்கள் சகோதரர்கள் தானா என்று சந்தேகம் வந்தது. அதை பற்றி நினைக்கும் போது, தன்னுடைய ஜட்டி உருவப்படுவதை உணர்ந்தாள். தடுக்கவில்லை. முழு அம்மணமாக, தன் மச்சினன் முன் படுத்திருந்தாள். அதே நேரத்தில், ரவி, அவளது தாலியை கழட்ட முயன்றான்... "ஏண்டா? அதை எடுக்காதடா... விட்டுடு..." என்று கேட்டவளை பொருட்படுத்தாமல், அவளது தாலியை கழட்டி, மீண்டும் அணிவித்தான். "அனி, இப்ப, நீ என்னுடைய பொண்டாட்டியும் கூட... இனிம, இது எனக்கும் சொந்தம்" என்று அவளது பெண்மைச் சுரங்கத்தை கையால் பற்றி கொண்டான். "ச்ச்சீய்.. போடா" என்று சிணுங்கினாலும், அனிதா அவனது கையை தன் தொடையால் இறுக்கி பிடித்துக் கொண்டாள். "அப்படி இறுக்கி பிடிச்சீன்னா... என்னால ஒண்ணும் பண்ண முடியாது.... கொஞ்சம் தொடையை அகட்டிக்கோ... அப்புறம் பாரு கை வேலையை..."
 "ச்ச்ச்சீய்... அண்ணிகிட்ட பேசற பேச்சா இது. கழுதை..." என்று தன் தொடையை விரித்து காட்டினாள். அவளை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டு, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவில் அமர்ந்தான். அவளுடைய இரண்டு கால்களையும் தன் தோள்களில் போட்டுக் கொண்டு, மெதுவாக அவளது புண்டையில் கைவைத்தான். அழகாக கரு கருவென்று சுருண்ட முடிகள் அடர்த்தியாக படர்ந்திருந்தன. மாதுளம் சுளை போல நடுவே செக்கச்செவேல் என்று அவளது பெண்மை காட்சியளித்தது. ரவி அதை பார்த்து மயங்கிவிட்டான். பல படங்களிலும் புத்தகங்களிலும் பார்த்திருந்தாலும், முதன் முதலாக நேரில் பார்க்கும்போது... அதுவும், தன் அண்ணியின் சுரங்கத்தை பார்க்கும் போது, கிட்டத்தட்ட மயங்கிவிட்டான் ரவி. சுதாரித்துக் கொண்டு, நடுவிரலால், பலச்சுளை போன்ற அவளது இதழ்களை தடவிக் கொடுத்தான். "ஹாஅங்ங்ங்ங்..." விரலால் கோடு போட்டபடி, சுளையில்லிருந்து, தொடை நடுவே சென்று அனிதாவின் பின்துவாரம் வரை னேர்த்தியாக தடவிக் கோடு போட்டான். அவளுடைய உடல் சிலிர்ப்பதை உணர்ந்து, தன் இரு விரல்களால் அவளது இதழ்களை பிடித்து லேசாக ஆட்டினான். "ம்ம்ம்ம்ம்ஹாஹஹஹ" வெட்கத்தை விட்டு, தொடைகளை பரப்பி, தன் அந்தரங்கத்தை மச்சினனுக்கு படைத்தாள் அனிதா. அவளுடைய புண்டையின் மேல் பாகத்தில், இருந்த சின்ன மடிப்பினுள் அழகாக இருந்தது அவளது பெண்மை மொட்டு. என்னை கண்டுபிடி என்று சவால் விடுவது போல் ஒளிந்து கொண்டிருந்தது... ரவியின் கண்களை அது தப்பவில்லை. "அண்ணி... அனி... இது ரொம்ப அழகா இருக்கு. இதையா இப்படி ஒளிச்சு வச்சிருந்தே?" என்று அவளது மொட்டைத் தொட்டு பேசினான். "ஹ்ம்ம்ம்ம்.. ரவி... டேய்... ங்ங்ங்ங்" என்று முனகினாள். அவளது மொட்டை திருகியவாறு, தன் கட்டை விரலால், அவளது புண்டைக்குள் லேசாக குத்தி விட்டான். "ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்.... ஹைஹை..ஹா" கட்டை விரலால் அவளது மொட்டை பிடித்துக் கொண்டு, அவளது புண்டையை ஆழ்ந்து பார்த்தான். மேலும் பொறுக்க முடியாமல், குனிந்து அதில் அழுத்தி முத்தமிட்டான். அவனது நாக்கு உடனே வெளியே வந்து, அவளது புண்டைக்குள் சரக் சரக் என்று நுழைய.... அனிதாவால் பொறுத்துக் கொள்ள முடியவில்லை. தொடையால் ரவியின் தலையை இறுக்கி பிடித்துக் கொண்டாள்... "ம்ம்ம்ம் அப்படித்தாண்டா... ரவி செல்லம்... அப்படிதாண்டா... ஹையோ... ம்ம்மா... ங்ங்ங்ங்... என்னை தின்னுடுடா..." என்று ஏதேதோ பேத்தினாள். ரவி, முழு மூச்சுடன், அவளது புண்டைக்குள் நாக்கால் துழாவி உறிஞ்சினான். அவனது கட்டைவிரலும், ஆள்காட்டி விரலும் அவளது மொட்டைப் பிடித்து அழுத்தி திருகிக் கொண்டே இருக்க, அவனது மூக்கு கிட்டத்தட்ட அவளது புண்டைக்குள்ளேயே போய்விட்டது. அதே சமயம், அவன் மற்ற கையால் அவளது புட்டத்தை பிடித்துக் கொண்டு, தன் நடுவிரலால், அவளது ஆசனதுவாரத்தை முற்றுகையிட்டான். "ஹையோ... அங்க..ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் என்னடா பண்ணற்... ச்ச்ச்ச்ச்ச்சீய்.....ச்ச்ச்ச்ச்ச்சீய்.... ம்ம்ம்மா.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்" என்றெல்லாம் அனிதா முனக, ரவி வெறி வந்தவனாக, அவளது புண்டையை முழுக்க விழுங்க முயற்சித்தான். அப்படியே அவனது நாக்கு அவளது பெண்மை சுரங்கத்தை பிடித்து நக்கி துழாவ, அனிதாவால் மேலும் பொறுக்க முடியவில்லை... தன் கையை நீட்டி, ரவியின் கோலை பிடித்தாள்... அதை இழுத்ததும், ரவியும் புரிந்து கொண்டு திரும்பி, தன் கால்களை அவள் தோள்களின் இரு பகுதியிலும் அமர்த்தினான். அப்போதும் அவன் அவளது புண்டையை சுவைப்பதையோ, விரலால் மொட்டை திருகுவதையோ நிறுத்தவில்லை. அவள் மேலே 69 பொசிஷனில் படர, அனிதா அவனது கோலை தன் கையில் ஏந்தி முகத்தருகே கொண்டு வந்து பார்த்தாள். ஆனால், அவளது மனம் முழுக்க, அவனது நாக்கும் விரலும் செய்யும் ஜாலத்தில் இருந்தது. தன்னையும் அறியாமல், அவனது கோலின் நுனிக்கு முத்தம் தந்து, லேசாக நக்கினாள். அப்படியே தன் வாயை முழுக்க திறந்து, அவனது கோலை விழுங்கினாள். தன் நாக்கால், ரவியின் கோலின் ஸைடில் நக்கிக் கொடுத்தாள். ரவியின் முகம் முழுக்க அனிதாவின் புண்டையும் முடியுமாக படர்ந்திருந்தாலும், அவளுடைய வாய் செய்யும் ஜாலத்தை உணரத் தவறவில்லை. அதற்கு பெருமானமாக, தன் உதட்டால் அவளது மொட்டை கவ்வி இழுத்து சுவைத்தான். அனிதா, அதற்கு மேல் தாங்க முடியாமல் உச்சத்தை எய்தினாள்... அவளது தொடைகள் அதிர்ந்து, புண்டையை வெட்கமின்றி ஆட்டியவாறு, "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஹஹஹஹஹஹஹ... ப்ப்பா.... ய்ய்ய்ய்" என்று கத்தினாள்..... அவன் ஆனால், விடாமல் அவளது புண்டையை மீண்டும் சப்பி சுவைக்க ஆரம்பித்தான். அனிதா சோர்ந்து போனாலும், அவனது கோலை சப்பி இழுக்கலானாள். தன் புண்டை தன்னது இல்லை என்று உணர்ந்து, அவனுடைய கோலையாவது தான் பெறலாம் என்று உறிஞ்சலானாள். ரவி, இன்னமும், அவள் துவாரங்களை விடாமல், திருகியும், சுவைத்தும், நக்கியும், தோண்டியும் இம்சித்துக் கொண்டிருந்தான். அதே சமயத்தில் தன் புட்டத்தை ஆட்டி அவளது வாயை நன்றாக விரிவாக்கி கொண்டிருந்தான். அனிதாவும் அவனது புட்டத்தை கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டாள். 'ஹ்ம்ம்ம்ம் இவனது இடுப்புக்கு கீழ் முடி இல்லாத இடமே இல்லை போலருக்கு' என்றி நினைத்தவாறு, அவனது குண்டிப்பிளவில் கோலம் போட்டாள். அவனது பின் துவாரத்தை எதேச்சையாக தொட்டதும், அவனது கோலின் வீரியம் கூடியது. 'ஓ..இது தானா உன்னோட ஸ்விட்ச்' என்று மனதினுள் குறிப்பு எடுத்துக் கொண்டு, அவனது பின் துவாரத்தில் தன் நடுவிரலால் முற்றுகை இட்டாள். அதே நேரம், ரவியும் அவளது மொட்டை சப்பி இழுத்துக் கொண்டு, தன் விரலால், அவளது புண்டைக்குள் நுழைத்து துழாவிக் கொண்டிருந்தான். மூன்று விரல்களை அவளது புண்டைக்குள்ளும், கட்டை விரலை அவளது ஆசனதுவார்த்திற்குள்ளும் செலுத்தி, அவளது மொட்டை சப்பி இழுத்ததில்.... அனிதா இரண்டாம் முறை உச்சம் எய்தினாள். இம்முறை, உடலெல்லாம் ஆடிப்போவது போல சிலிர்த்து, வியர்த்து விட்டாள். அதன் கூடவே, ரவியின் புட்டமும் இறுக்கிக் கொண்டது. அப்படியே அழுத்தி அவளது வாயினுள் கோலை புதைத்தான்... மூச்சு திணறும் அனிதாவின் வாயினுள், அவள் மச்சினனின் சூடான விந்து சர்ரென்று பாய்ந்தது... ஒரு துளியொ இரு துளியோ அல்ல, கிட்டத்தட்ட மில்க்மெய்ட் போல நிற்காமல் பீய்த்து அடித்தது... அனிதாவால் சமாளிக்க முடியாமல், அவனது கோலை வெளியே தள்ள, அது அவளது மூக்கு, கண் முலைகள் மீதெல்லாம் விந்துவை பாய்ச்சியது. கடைசி சொட்டு நிதானமாக அவனது கோலின் நுனியிலிருந்து, அவளது காம்பில் வந்திறங்கியது..... அவளது புண்டையை இன்னும் ஒருமுறை முழுதாக நக்கிவிட்டு, அவள் மீதிருந்து உருண்டு பக்கத்தில் படுத்தான்... அவள் முகம், மார்பு எல்லாம் தன் விந்து படர்ந்திருப்பதை கண்டு, "அனி.. இதுவரை எனக்கு இவ்வளவு வந்ததில்லை... சாரி... உங்க வாய்க்குள்ள வரணும்னு நான் நினைக்கலை..."
 அவனை ஆசையோடு பார்த்துக் கொண்டிருந்த அனிதா, "கழுதை. அதனால் என்னடா? எனக்கு பிடிச்சுது. இதுவரை என்னை யாரும் கீழ அப்படி பண்ணினது கிடையாது... உங்கண்ணன்கிட்ட அன்னிக்கு சண்டை போட்டதும் கூட இதுக்காகத்தான். அவர் அன்னிக்கு இப்படி பண்ணிருந்தார்னா, நீ இன்னிக்கு இங்க இருக்க மாட்டே. ஹ்ம்ம்ம்.... என் கால் நடுவில ஏதாவது விட்டு வச்சிருக்கியா, இல்லை, எல்லாத்தயும் பிச்சு தின்னுட்டியா?" என்று சிரித்தாள்.
 "அனி... சாப்பிட முடிஞ்சா கடிச்சு சாப்பிட்டிருப்பேனே. உன் மொட்டு எவ்வளவு ஸ்வீட் தெரியுமா?" என்று அவளது தொடையை தைரியமாக பரப்பி, அவளது மொட்டை வருடினான். தன்னுடைய அந்தரங்கத்தை இந்தளவு சொந்தம் கொண்டாடுகிறானே என்று மலைத்தாள்.
 "டேய்... இப்ப என்னடான்னா... ஏதோ உன்னுது மாதிரி தொட்டு பார்க்கிற? கழுதை ... அவ்வளவு தைரியமா?"
 "பின்ன... அது மட்டுமல்ல, இதுவும் என்னுதுதான்" என்று அவளது மார்புக் காம்பை பிடித்து திருகிவிட்டான்.
 "ச்ச்ச்ச்சீய்.. வலிக்குதுடா.. மெதுவா."
 "ஸாரி" என்று அவளது காம்பை பிடித்து சப்பினான். "இப்ப எப்படி இருக்கு..."
 "சும்மா பேசாதே... அப்படியே சப்பிகிட்டே இருடா." என்று ஆசையுடன் அவன் தலையை தன் வெற்று மார்போடு கட்டிக் கொண்டாள். அப்புறமாக உடலை கழுவிக் கொள்ளலாம். இது அசுத்தமாக தெரியவில்லை, இருவருக்கும். அவளது காம்பை சப்பிக்கொண்டே, ரவி தூங்க, அனிதாவும் கண்ணயர்ந்தாள்.

 ட்றிங் ட்ட்றிங்... தொலைபேசி அடித்தது. எங்கோ கனவுலகில் அடித்தது போலிருந்தது. இன்னமும் வெளியே இருட்டாகத்தான் இருந்தது. சோம்பல் முறித்தவாறு மணியாஇ பார்த்தாள். காலை 6 மணி. திரும்புவதற்கு கஷ்டமாக இருக்கிறதே... ஏன் என்று நன்றாக கண் விழித்து பார்த்ததும், சற்று அதிர்ந்து விட்டாள். இன்னமும், அவளது மார்பில் படுத்திருந்த ரவி, குழந்தை போல அவளது காம்பை தூங்கிக் கொண்டே சப்பிக் கொண்டிருந்தான். நேற்று இரவு செய்தது எல்லாம் நினைவுக்கு வந்தது அனிதாவுக்கு. தன் அம்மண நிலையை எண்ணி வெட்கி சிவந்தாள். அவள் தொடை மேல் கால் போட்டு தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். அதே நேரம், தன் தொடையிடுக்கில் எதோ குறுகுறு வென்று இருப்பதை உணர்ந்தாள். குனிந்து பார்க்காமலே, அது என்ன என்று அவளால் ஊகிக்கமுடிந்தது. ரவி, இரவு முழுக்க அவளது மொட்டை திருகிக் கொண்டே இருந்து, கடைசியில், தன் நடுவிரலையும் ஆள்காட்டி விரலையும் அவளது பெண்மை துவாரத்திற்குள் ஆழ நுழைத்து இரவு முழுவதும் தூங்கி இருக்கிறான்... இன்னமும் தூங்குகிறான்... கட்டை விரலால் அவளது மொட்டை அழுத்தியும் பிடித்து கொண்டிருந்தான். விடியற்காலையில் இப்படி அவள் என்றுமே எழுந்ததில்லை. ராஜு தூங்கும் போது எப்பவுமே, தனித்துதான் தூங்குவான். கட்டிக் கொள்வது கூட கிடையாது. அவன் தம்பி என்னடாவென்றால், தூங்கும் போது கூட விரல் போடுகிறான்.. என்று தனக்குள் சிரித்துக் கொண்டாள். ட்ட்றிங் ட்றிங்.. டெலிபோன் அடித்தது... ரவியை எழுப்பாமல், அவனை அசைக்காமல், தொலைபேசியை எடுத்து பேசினாள்.
 "ஹலோ. யாரு?"
 "நான்தான் ராஜு. இங்க வந்து சேர்ந்தாச்சு. ப்ளைட் எல்லாம் நல்லா இருந்துச்சு. எனக்கு நாளைக்கு திரும்பி வந்துடலாம். அப்புறம் அடுத்த வாரம், 10 நாள் ட்யூட்டி இருக்கு. நீ கொஞ்சம் தனியா இருக்கணும். சமாளிப்பியா?"
 இன்னமும், அவள் விழுந்ததை பற்றியோ, உடல் வலி பற்றியோ கேட்கவில்லை. வருத்தமாக இருந்தாலும், ரவியை எண்ணி சந்தோஷப்பட்டாள்.
 "ரவி இருக்கானே ஒத்தாசையா. ஒண்ணும் கவலைப் படாதீங்க. நீங்க செய்ய வேண்டியதை, அவன் பார்த்துப்பான்." என்றாள், லேசான புன்முறுவலுடன். ஏதொ, தூக்கத்தில் புரிந்தவன் போல, ரவி, அவளது வலது காம்பை விட்டு, இடது காம்பை சப்பி இழுத்து சுவைக்க ஆரம்பித்தான். அதைப் பார்த்த அனிதாவுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
 "ரவி சில விஷயத்தில சுமார்தான். நீதான் அவனுக்கு கத்து தரணும். சரியா...? எனிவே, நான் நாளைக்கு காலையில உன்னை பார்க்க வரேன். பை" என்றான் ராஜு.
 "பை" என்று போனை கீழே வைத்தாள். அவள் மேல் புரண்டு படுத்திருந்த ரவியின் வெற்றுடம்பை பார்த்து ரசித்தாள். காலை சூரியனின் வெளிச்சம் ஜன்னல் வழியே உள்ளே வர, அந்த இளைஞனின் உடல்வாகு அவளை கிறங்க செய்தது. பரந்த தோள்கள். முடி படர்ந்த மார்பு, அவளுடைய தொடைகள் மேல் அழுத்திய பலமான கால்கள். அவனுடைய பின்புறங்களை பார்த்து அசந்து விட்டாள். உருண்டி திரண்டு, நிறைய முடிகளோடு, கடிக்கலாம் போல இருந்தது. அவனுடைய கோல் அடங்கி வின்னதாகி, அவளுடைய் தொடையில் லேசாக கசிந்தவாறு படுத்திருந்தது. ஹ்ம்ம்ம்.. நேற்று இந்த சின்ன பாம்பா தன் வாயினுள் அந்த ஆட்டம் போட்டது என்று அவளால் நம்பவே முடியவில்லை. அவளுடைய அலாரம் அப்போதுதான் அடித்தது. எழுந்து, சுதுவையும் பள்ளிக்கு தயாராக்க வேண்டும் என்றதால், வேண்டா விருப்பமாக, ரவியை உலுக்கினாள்.
 "ரவி, எழுந்திரிடா..." என்று சொல்ல, அவன் அவள் காம்பை ப்ச்ப்ச் என்ற சத்தத்தோடு வாயிலிருந்து விடுவித்தான். அவளது இரு காம்புகளும், அவன் எச்சிலால் மின்னி ஜொலித்தன. தான் எங்கிருக்கிறோம் என்பதை உணர்ந்த ரவி, "ஓ, அண்ணி... ஐயாம் சாரி... இங்கயே தூங்கிட்டேன் போலிருக்கு..."
 "ஸாரியா சொல்றே, கழுதை... விரலை முதலில் வெளியே எடு." என்றாள் விஷமத்துடன். தன் விரல்களின் புகுந்த இடம் உணர்ந்த ரவி, சரக் என்று வெளியே இழுத்துவிட்டான். "ஓ... ஸாரி அண்ணி.... நேத்து ராத்திரிக்கப்புறம்..."
 அவன் வாயை தன் வாயால் முடினாள்... லேசான முத்தத்துடன்...
 "ஷ்ஷ்ஷ்... நான் என்ன கம்ப்ளெய்ண்டா பண்ணினேன்... ஸாரியெல்லாம் வேணாம். அப்புறம், ராத்திரி அனிதா, பகல்ல அண்ணியா? நல்ல பிள்ளைடா நீ... அந்த புடவையை இந்த பக்கம் தா. கட்டிக்கணும்."
 ரவி சிரித்துக் கொண்டே..."அதான் ஸாரியெல்லாம் வேணாம்னு சொல்லிட்டீங்களே... அப்புறம் ஏன் ஸாரி கட்டணும்?"
 "ஹ்ம்ம்ம். கொழுப்பா? சுது நம்மளை இப்படி பார்த்தான்னா, அவங்கப்பா கிட்ட போயி எக்கச்சக்க கேள்வி கேட்பான். அப்புறம் ரெண்டு பேர் பாடும் திண்டாட்டம்தான். இப்ப வேகமா எந்திரிச்சு வேலையைப் பாரு."
 ரவிக்கும் காலெஜ் போகவேண்டி இருந்தது. எழுந்து, டவலை சுற்றிக் கொண்டு, மாடிக்கு போனான். அனிதாவும், மெதுவாக பாத்ரூம் சென்றாள். நெஞ்சிலும் முகத்திலும் திட்டு திட்டாக காய்ந்து இருக்கும் ரவியின் கசிவுகளை தடவிக்கொண்டு, 'இது எங்க போய் முடியுமோ' என்று வியந்தாள். சுது எழுந்திருக்கும் சத்தம் கேட்டது. அனிதா, அண்ணியிலிருந்து, ஒரு கெளரவமான தாயாக மாறினாள்.