ராணி டீச்சர் – பகுதி 2

திரும்பி வந்து பார்த்த போது என் கணவர் நன்றாக தூங்கிக்கொண்டு இருந்தார். அவருக்கு பக்கத்தில் படுக்கவே பிடிக்கவில்லை. தரை ஒரு போர்வையை எடுத்து போட்டு படுத்துக்கொண்டேன். என் நெஞ்சில் துயரமும் துக்கமும் அடைத்துக்கொள்ள, நான் தூக்கம் வராமல் அழுதுக்கொண்டே இருந்தேன். “ச்சே! என்ன மனுஷன் இவர்? என்ன சொல் சொல்லிவிட்டார். .!” என்று நினைத்து நினைத்து மனம் புழுகினேன். எப்போது தூங்கினேன் என்றே தெரியாது.”ஏய்! எழுதிரு..! நேரம் ஆவறது தெரியலை..” என்று என் கணவர் என்னை எழுப்பினார். என்னால் கண்களையே திறக்க முடியவில்லை. ஒரு வழியாக எழுந்து அறக்க பறக்க காலை வேலைகளை செய்தேன். தனக்கு பிறகு எழுந்து வந்ததிற்காக என் மாமியார் முகத்தை காலையிலேயே கருகரு என்று வைத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.கல்லூரிக்கு சென்று எ� ��் வண்டியை நிறுத்தினேன். வழக்கமாக நான் பதில் அளிக்கும், ‘குட்மானிங் மேடம்’ க்கு பதில் அளிக்காமல் நான் போய்க்கொண்டு இருந்தேன். தூரத்தில் ராஜாராமனும் அவனது வானர பட்டாளமும் தெரிந்தது.”டேய் மச்சி.. நீ ஒன்னை கவனிச்சையா..” என்று பேச்சை எடுத்த ராஜாராமன், சட்டென்று நிறுத்தினான். அவனது முகத்தில் குழப்பம் தெரிந்தது. மேலே எதுவும் பேசாமல், அவன் என் முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். நான் மேலே நடந்து சென்றேன். ஆசிரியைகளின் ஓய்வு அறையை அடைந்தேன். அங்கே அலமேலு டீச்சர் இருந்தாள்.{Tamilsexstories.info} அவள் என்னைப் பார்த்ததுமே பதறிப்போய், “ஏய்! ராணி! என்னாச்சு உனக்கு..? ஆர் யூ ஓகே? முகம் எல்லாம் சிவந்து வீங்கி போய் இருக்கு. கண்ணும் சிவந்து இருக்கு..! வாட் ஈஸ் த பிராபிளம்..!” என்று கேட்ட படியே என்னை மெதுவாக அணைத்துக்கொண்டாள்.அது வரை யாரிடமும் சொல்லாமல், என் மனதிலேயே அ டைத்து வைத்து புழுங்கிக்கொண்டு இருந்த எனக்கு அலமேலுவின் பதற்றமும் அணைப்பும், ஆதரவைத் தர, நான் அவள் தோளில் சாய்ந்துக்கொண்டு “ஓஓஓஓஓஓஓஓ..” என்று அழத்தொடங்கினேன். எதுவும் பேசாமல் என்னை சில நிமிடங்கள் அழ விட்ட அலமேலு, பின்னர், “ஏய் என்னாச்சு..! சொல்லு..” என்று கேட்டாள். நான் ஒரு வழியாக என்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு, என் கணவரிடம் நான் பேசியதையும், அவர் என்னை எப்படி இழிவு படுத்தினார் என்பதை சொல்லவும், அலமேலு அமைத்தியாக கேட்டுக்கொண்டு இருந்தாள்.பின்னர், “இந்த ஆம்பிளைங்களே இப்படித் தான்! ஒரு பெண்ணோட மனசை ஒரு வார்த்தையில கொன்னுடுவானுங்க..! உங்கிட்ட நான் இது வரைக்கு சொன்னது இல்லை.. ஆனா இப்ப சொல்லறேன். உன் புருஷன் உன்னை வேசின்னு தானே சொன்னான். ஆனா என் புருஷன் இருக்கானே.. ஊர்ல தான் பெரிய மனுஷன்.. ஆனா வீட்டுக்குள்ளே ரொம்ப மோசம். தினமும் குடிச� ��சு வந்து என்னவெல்லாம் பண்ணுவான்..! அப்பப்பா..” என்ற அலமேலுவின் உடல் அவளையும் அறியாமல் சிலிர்த்துக்கொண்டது.”அந்த குடியை குடிச்சுப்புட்டு..

அந்த நாத்ததோட வந்து என்னை பலாத்காரமே பண்ணுவான்.. கூடவே அடி உதை வேற.. சில சமயம் தன்னோட குடிகார நண்பர்களை கூட்டிக்கிட்டு வந்து, அவங்களை அவன் முன்னாடியே ‘செய்ய’ சொல்லுவான்.. இவனோட நாத்தம் பத்தாதுன்னு.. அந்த பன்னிங்களோட நாத்தமும் வேற� �.. போதுமடா சாமின்னு விவாகரத்து வாங்கிட்டேன்..”அலமேலு சொல்ல சொல்ல, நான் அதிர்ச்சியுடன் கேட்டுக்கொண்டு இருந்தேன். வீட்டுக்கு வீடு வாசப்படி என்று இதைத் தான் சொல்லுவார்களோ! அலமேலு வேறு ஏதேதோ சொல்லி என்ன தேற்றவும் கல்லூரி மணி ஒலிக்கவும் சரியாக இருந்தது. “நீ இன்னைக்கு கிளாஸ¤க்கு போக வேணாம்.. இங்கேயே இரு! நான் பிரின்ஸிபலிடம் சொல்லி, உன்னோட கிளாசை எல்லாம் அட்ஜஸ் பண்ண சொல்ல றேன்..” என்று விட்டு அலமேலு சென்றுவிட்டாள்.நான் அப்படியே டேபிலில் தலை வைத்து தூங்கி போனேன். யாரோ என்னை எழுப்புவதை உணர்ந்து நான் கண் விழித்து பார்த்தேன். எதிரில் அலமேலுவும், ரோகினியும் இருந்தனர். மதியம் ஆகி விட்டிருந்தது. ரோகினியின் பரிதாப பார்வையில் இருந்து, அலமேலு அவளுக்கும் விஷயத்தை சொல்லி இருப்பாள் என்பதை அறிந்துக்கொண்டேன்.மதிய உணவு உண்டு முடித்தப்பின், ரோகி� �ி ஏதோ ஜோக்குகள் சொல்லி என்னை இயல்பு நிலைக்கு கொண்டு வர முயன்றாள். “ஹேய் ராணி! சரின்னு சொன்னா, நான் என்னோட வீட்டுக்காரனை விட்டுட்டு உன்னோட வந்துடரேன்.. ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து இருக்கலாம்.. லெஸ்பியனா..என்ன சொல்லறே..!” என்றாள்.நான் வெட்கப்பட்டு, “ச்சீ! நீ ரொம்ப மோசம்..” என்று நான் சொல்லி சிரிக்க, “ஹ¥ம்.. நீ எங்க ஒத்துக்க போறே.. சரி அந்த ராஜாராம் ஓகேவா..” என்று சொல்லிவிட்டு கடகடவ ென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். அவள் கொஞ்சம் ஓவரா தான் போகிறாள் என்று தெரிந்தாலும் நான் கண்டுக்கொள்ளவில்லை.”யார் அந்த பொறுக்கியா..? அவன் ஆளும்.. பார்வையும்.. பார்க்கிற பார்வையே சரி இல்லை..” என்று விட்டு நான் அலமேலுவைப் பார்த்தேன். அலமேலு டீச்சர், ஒன்றுமே நடக்காததது போல சிரித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.”அவன் என்ன எல்லாரையுமா அப்படி பார்க்கிறான்.. உன்னை மட்டும் தான் அப்படி பார� �க்கிறான்.. டிக்கி லோனா விளையாட கூப்பிடறான்..” என்று சொன்ன ரோகினி, கலகலவென்று சிரித்தாள்.”ஆமா! அது ஒன்னு தான் அவனுக்கு குறைச்சல்… படிக்கறதை தவிர மத்த எல்லா வேலையும் பண்ணுவான்.. ராஸ்கல்..” என்றேன்.”அவனுக்கு படிப்பு எதுக்கு..? படிச்சுட்டு என்னத்தை கிழிக்க போறான்..? சும்மா பேருக்கு பக்கத்தில போடறதுக்கு ஒரு டிகிரி வேணும் அவனுக்கு. அவ்வளோதான். மத்த படி என்ன குறை..? பணத்து பஞ்ச� ��ில்லை.. ஆள் பலமும் உண்டு.. பார்க்க ஸ்மார்டாவும் இருக்கான்.. இங்க எவளாவது இளிச்சுட்டு போனா, போட்டு தாக்குறான்… அவன் என்ன? நானே அவன் இடத்தில இருந்தா அதை தான் செய்வேன்..” என்ற ரோகினி பெருமூச்சு விட்டாள்.”அம்மா தாயே! நீ இங்க ஒரு டீச்சர்ம்மா..! அதுவும் கலியாணம் ஆன டீச்சர்!!” என்று நான் அவளுக்கு நினைவு படுத்த, “ஆமா இல்லே!” என்று தன் கண்களை உருட்டி, அப்போது தான் நினைவுக்கு வந்த ம� �திரி நடித்துவிட்டு சிரித்தாள்.சிரித்து முடித்துவிட்டு, என்னிடம் ரகசிய குரலில், “காலைல இருந்து அவன் இங்க தான் சுத்தி சுத்தி வரான்..! என்னென்னு கேட்டா, உங்கிட்டே அவனுக்கு பேசனுமாம்..” என்று ரோகினி வெடிகுண்டை தூக்கிப்போட்டாள்.”ஏன்? எதுக்காம்..” என்று நான் கேட்க, “எனக்கு என்ன தெரியும்? நீ கேளூ..” என்றாள். சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் மணி ஒலிக்க, அலமேலுவும் ரோகினியும் வகுப்பற� �யை நோக்கி சென்றனர்.’ரோகினி கூறியது உண்மையா? அல்லது சும்மா கிண்டல் அடித்தாளா? என்று நினைத்த படியே நான் வெளியே எட்டிப்பார்த்தேன். அரண்டு போனேன். அவள் கூறியது மாதிரியே வெளியே ஒரு தூணில் சாய்ந்த படி ராஜாராமன் நின்றுக்கொண்டு நகத்தை கடித்துக்கொண்டு இருந்தான். அவனுடன் எப்போதும் சுற்றிக்கொண்டு இருக்கும் அவனது வானர பட்டாளம் மிஸ்ஸிங்! ‘இவன் எதுக்கு நிக்கறான்? என்ன பேசனு� �ாம்? என்னடா வம்பா போச்சு?’ என்று நினைத்த வேளையில், அவன் மெதுவாக நெருங்கி வந்தான்.

அவனது முகத்தை பார்த்தால், ‘இந்த பூனையும் பால் குடிக்குமா?’ என்பது போல இருந்தது. நான் என் கைகளை என் மார்புக்கு குறுக்காக கட்டிக்கொண்டு சுவற்றில் சாய்ந்த படி நின்றேன். என்னை நெருங்கியதும், “என்ன மேடம்? ஏதாவது பிரச்சினையா? சொல்லுங்க.. எதுவான்னாலும் நான் பார்த்துக்கிறேன்..” என்று கூறிவிட்ட� �� என் கண்களுக்குள் ஆழ பார்த்தான். அவனது பார்வை எனது அங்கங்களை அலசவில்லை. பேச்சில் நையாண்டியும் இல்லை. படு சீரியஸாக இருந்தான்.”எதுவா இருந்தா உனக்கென்ன..?” என்று நான் அவனது மூஞ்சில் அடித்தது மாதிரி கேட்க, “பிகாஸ் ஐ லவ் யூ.. அண்ட் ஐ கேர் பார் யூ!” என்று கூறி விட்டு, விடுவிடு என்று நடந்து சென்றுவிட்டான்.என்னை யாரோ வயிற்றில் உதைத்தது மாதிரி இருந்தது. நான் வாயடைத்துப் போய் நி ன்றேன். ‘இவன் என்ன பைத்தியக்காரனா..! கல்யாணம் ஆகி குழந்தையோடு இருக்கும் என்னைப் போய் லவ் பண்ணறானாம்! இவன் வயசு என்ன? என்னோட வயசு என்ன?’ என்று நினைத்துக்கொண்டே நான் நின்றேன். இதைப் பற்றி யாரிடமும் மூச்சு விடுவதில்லை என்று முடிவு செய்தேன்.நாட்கள் சில ஓடின! வீட்டில் நான் என் கணவருடன் கட்டிலில் சேர்ந்து படுப்பதை அடியோடு நிறுத்தி விட்டேன். அவருக்கு பஜனை செய்யவேண்டும் என ்று கூப்பிடும் போது மட்டும் கட்டிலில் மரக்கட்டை போல படுத்துக்கிடந்து விட்டு மீண்டும் கீழே வந்து படுத்து விடுவேன். ஆனால் என் கணவரிடம் ஒரே ஒரு மாற்றம். நான் மரக்கட்டைப் போல படுத்துக்கொண்டு காட்டுவது தான், அவருக்கு ரொம்ப பிடித்து இருந்தது போல! ஒவ்வொரு முறையும் ரெண்டு நிமிஷம் ‘இடித்து’, தனது சரக்கை கொட்டிவிட்டு, “இன்னைக்கு நல்லா இருந்திச்சு..” என்று சொல்ல ஆரம்பித்தா� ��். ‘இதுக்கு உயிர் உள்ள பொண்டாட்டி எதுக்கு? பேசாம பிணத்தையே இந்த ஆள் கல்யாணம் செஞ்சுக்கிட்டு இருக்கலாமே..!’ என்று அப்போதெல்லாம் எண்ணிக்கொள்வேன்.கல்லூரியிலும் ஒரு சிறு மாற்றம். ராஜாராமன் முன் போல் என்னை கேலி கிண்டல் செய்வது இல்லை. கிளாஸில் தகராரும் செய்வது இல்லை. ஆளே மாறி விட்டான். போதாத குறைக்கு, காலையில் என்னைப் பார்த்தால், “குட் மானிங்க மேடம்” வேறு. நான் அவனுக்கு அ� ��ு வரை பதில் அளித்தே இல்லை. அவனும் அதை மீறி ஒன்றுமே சொன்னதும் இல்லை. செய்வதும் இல்லை. ஒரு வழியாக நான் நம்மிதி பெருமூச்சு விட்டேன். ரோகினி கூட, “இந்த ராஜாராமுக்கு ஏதாவது உடம்பு கிடம்பு சரியில்லையா? ஆளே மாறிட்டானே..!” என்று சொல்லி சிரித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.ஒரு நாள் மாலையில், நான் என்னுடைய கைனியை கிளப்ப அது கிளம்ப மாட்டேன் என்று அடம் பிடித்தது.

அதை உதைத்து கிளப்பும் அளவ ுக்கு என்னுடம்பில் திராணியும் இல்லை. இரண்டு முறை உதைத்த பிறகு என்னால் முடியாமல் போகவே, நான் இங்கும் அங்கும் பார்த்தேன். சற்று தூரத்தில், தனது கார் பக்கத்தில் நின்றுக்கொண்டு ராஜாராமன் என்னையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். நான் அவனைப் பார்த்ததும், அவன் என்னை நோக்கி வந்தான். எதுவும் சொல்லாமல், அவன் என்னிடம் இருந்து வண்டியை வாங்கினான். அப்போது எதிர்ப்பார்க்கமல் ஒரு ச� �று உரசல்! அவன் மேல் இருந்து உயர் தர செண்டு வாசனை ஒன்று அடித்தது. ராஜாராமன், மூன்று நான்கு முறை உதைத்ததும், வண்டி கருகரு என்று புகையை கக்கி கிளம்பிது. அவன் உதைக்கு போது, வண்டியின் ஹேண்டில் பாரை பிடித்து இருந்த அவனது கைகளைப் பார்த்தேன். முரட்டு தனமாக இருந்தது.(Tamil Sex Stories)  கிட்டத்திட்ட ஆறு அடி உயரத்தில் இருந்த அவனுக்கு ‘திம்’ என்ற மார்பு. பின்னால் ‘சிக்’ என்று ஒரு சிறிய குண்டி, இறுக ்கமான ஜீன்ஸ் பேண்டில் தெரிந்தது. ‘இதை வச்சுக்கிட்டு இவருக்கு டிக்கி லோனா விளையாடனுமாக்கும்..’ என்று நினைக்க, எனக்கு குபுக்கென்று சிரிப்பு வந்து விட்டது.வண்டியை கிளப்பிய ராஜாராமன், நான் சிரிப்பதை பார்த்து, “என்ன ஆச்சு..?” என்றான். நான் கஷ்டப்பட்டு சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு, எதுவும் பேசாமல் அவனிடம் இருந்து வண்டியை வாங்கிக்கொண்டு கிளம்பினேன்.அன்று இரவு முழுவதும், எனக� ��கு ராஜாராமனின் நினைவுதான் வந்தது. அவனது கைகள், மார்ப்பு, திணவெடுத்த தோள்கள்.. என்று என் நெஞ்சம் அலைப்பாய்ந்தது. ‘அவன் நம்மை செய்தால் எப்படி இருக்கும்?’ என்று நினைக்கும் போதே என் பேண்டி நனைய ஆரம்பித்தது. ‘அவன் அலமேலுவை எப்படி செய்தான்? அவள் எப்படி எல்லாம் கதறினாள்..!’ என்று எண்ண எண்ண, என் கைகள் தானாக என் புடைவைக்குள் புகுந்தது. என் பெண்மையை தொட்ட எனக்கு, அது அதற்குள்ளா� �� எப்படி கசிந்து குழைந்து இருப்பதை அறிந்து ஆச்சரியமாய் போனது. நான் அது வரை வேறு எந்த ஆணையும் நினைத்து பார்த்ததே இல்லை. ஆனால் அன்று எல்லாம் மாறியது. நான் ராஜாராமனை நினைத்துக்கொண்டே, எனது கிளிட்டை தீண்டினேன். தீண்ட தீண்ட, எனக்குள் காமம் கொழுந்து விட்டு எரிய ஆரம்பித்தது. அவனுடய முக்கல்களுக்கும் முனகல்களுக்கும் என் காதுகளுக்குள் ஒலிக்க, நான் சில வினாடிகளிலேயே உச்சம் � ��டைந்தேன்.மறு நாள், காலையில் நான் கல்லூரி வராந்தாவில் நடக்கும் போது வழக்கம் போல ராஜாராமனும் இருந்தான். என் பதிலை எதிர்ப்பார்க்கமல் ‘குட் மானிங்’ என்றவனுக்கு அதிர்ச்சி காத்து இருந்தது. நான் “குட்மானிங்.. ராஜா! ஹொ ஆர் யூ?” என்று கேட்டுக்கொண்டே நடக்க, அவன் பிரமித்து போய் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். இடைவெளியில் கூட, நான் அவனைப் பார்த்து புன்னகை ஒன்றை வீச, அவன் விட்ட ஜொள்ள ில் அவனே மூழ்கி இறந்து விடுவான் போல இருந்தது. எதிர்ப்பார்க்காமல், அன்று மாலை தான் அவனது வகுப்புக்கு கணினி லேப் இருக்க, அவன் கணினியின் திரையைப் பார்க்காமல் என்னையே திருட்டு தனமாக பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். ‘இந்நேரத்திற்கு இவன் நம்மை மனசுக்குள்ளேயே நிர்வாணப்படுத்தி, கற்பழிச்சு இருப்பான்..’ என்று எனது உள்ளத்தில் தாறுமாறாக எண்ணம் ஓட, எனது பேண்டி நனைய ஆரம்பித்தது.” மேடம் இந்த புரோகிராமில ஏதோ எர்ரர் வருது.. கொஞ்சம் என்னன்னு பார்க்கிறீங்களா..?” என்றான் ராஜாராமன். நான் மெதுவாக புன்சிரிப்பு சிறித்த படியே அவன் அருகில் சென்றேன். அவனது தோளுக்கு பக்கத்தில் குனிந்துக்கொண்டு நான் அவனது கணினி திரையைப் பார்க்க, அவனது மூச்சு காற்று என் கன்னத்தில் பட்டது.

எனது மனம் தாறுமாறாய் அடித்துக்கொண்டது. கூடவே அவனது செண்டு வேறு. எனது மனம் என் முன்னால ் இருந்த திரையிலேயே இல்லை..!”ஏய்! நீ அழகாய் இருக்கே!” என்றான் அவன் என் காதில் கிசுகிசுப்பாய். ‘என்ன தைரியம் இவனுக்கு!’ என்று நான் உள்ளுக்குள் நினைத்துக்கொண்டு இருக்கையில், “படம் பேரு தான், மேடம்!” என்று மீண்டும் என்னை ஜொள்ளால் நனைத்தான். “சரி சரி ரொம்ப வழியாதே..!” என்று நான் அவனுக்கு மட்டும் கேட்கும் படி சொல்லிவிட்டு நகர, அவன் என்னை நாக்கை தொங்கப்போட்டுக்கொண்டு பார்த� �தான். நான் சற்று தூரம் சென்று, திரும்பி பார்த்து புன்னகைத்தேன். என் மனதில் இனம் புரியாத ஒரு குருகுருப்பு! ‘ஏய்! என்ன நினைச்சுக்கிட்டு நீ இப்படி எல்லாம் நடந்துக்கிறே..!’ என்று என்னை நானே கடிந்துக்கொண்டாலும், என்னில் தோன்றிய குறுகுறுப்பு அடங்கவில்லை.மணி ஆறு ஆகியது பெரும்பாலான மாணவ மாணவியர்கள் லேப்பை முடித்து விட்டு சென்று விட்டனர். ராஜாராமன் மட்டும் ஏதோ தட்டிக்கொண� �டு இருந்தான். அனைவரும் சென்ற பின்னர், லேப் மேனேஜர் மட்டும் இருந்தார். “என்ன மேடம்? இன்னும் நேரம் ஆகுமா..?” என்று என்னிடம் கேட்டார். ராஜாராமனிடம் கேட்க அவருக்கு பயம் போல!”என்ன ராஜாராம்? இன்னும் நேரம் ஆகுமா? நளைக்கு பார்த்துகலாமே?” என்றேன்.”இல்ல மேடம்.. இதோ முடிஞ்சுடும்.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தான்.. என்ன மேனேஜர் ரொம்ப அவசரமா..?” என்றான் ராஜாராமன்.”ஐய்யய்யோ அதெல்லாம் இல்லை..” � ��ன்று அவர் பதறினார்.”நீங்க வேணுமின்னா கிளம்புங்க. நான் இதை ஷட் டவுண் பண்ணிட்டு, லேப்பை பூட்டி வாட்சு மேனிடம் கொடுத்திட்டு போறேன்..” என்ரு அவன் கூற, மேனேஜர், “சரி நான் கிளம்பரேன் மேடம்..” என்று கூறி விட்டு போய்விட்டார்.மேனேஜர் வெளியே போகும் போதே, எனக்குள் இனம்புரியாத ஒரு பயம் கலந்த பரவசம் ஏற்பட்டது. மேனேஜர் போய் விட்டாரா இல்லையா என்பதை உறுதி படுத்துவதற்காக கதவு வரை செ� ��்று பார்த்து ராஜாராமன், உள்ளே வந்து கதவை சாத்தி தாழ்ப்போட்டான். “ஏய்! எதுக்கு கதவை தாழ் போட்டே!” என்று கேட்ட என் குரலை என்னாலேயே நம்ப முடியவில்லை. பயத்தில் குரலே மாறிவிட்டு இருந்த்து. நடுக்கம் வேறு!அருகில் வந்த ராஜாராமன், என்னை பார்த்தான். அவனது கண்களை சந்தித்த என் கண்கள் தாமாக தாழ்ந்தன. எனது உடலை தாங்கி நின்ற கால்கள் வலிமையை இழந்தன. நான் பக்கத்தில் இருந்த டேபிலை பி� ��ித்துக்கொண்டேன்.”எதுக்கு இப்படி பயந்து சாகறீங்க..” என்று கேட்ட படியே ராஜாராமன், என்னை இறுக்கி பிடித்து அனைத்துக்கொண்டான். அவனது இரும்பு பிடியில் என் எலும்புகள் அனைத்து நொறுங்கி விடும் போல ஆனது. இருந்தாலும் எனக்கு அது பிடித்து இருந்தது. “இதுக்காக நான் எவ்வளவு நாள் காத்து இருந்தேன் தெரியுமா!” என்று கேட்ட படி அவன் என்னை விடுவித்துவிட்டு, என் கண்களுக்குள் எதையோ தேட� �னான். நான் மருண்டு போய் விழிக்க, “ஆஆ.. ஐ லவ் யூ வெரி மச்..” என்ற படி அவன் என்னை இழுத்து என் உதடுகளில் தன் உதடுகளைப் பதித்தான்.என் உதடுகளை கடிப்பதும், சப்புவதும், உறுஞ்சுவதுமாய் இருந்த அவன், மெல்ல என் வாயை தனது நாவினால் திறக்க செய்து, அதனுள் விட்டு சுழற்றினான். உதட்டு முத்ததையே அறிந்து இராத எனக்கு எல்லாம் புதுமையாக இருந்தது. ‘உதட்டு முத்ததத்தில் இவ்வளவு இன்பமா?’ என்று நா ன் எண்ணிக்கொண்டு இருந்த நான் அரை மயக்க நிலையை அடந்தேன்.

மெதுவாக அவனது ஒரு என் மார்பின் மீது பட்டும் படாமல் பட்டது. அவனது தயக்கத்தை உணர்ந்த நான், அவனது கையைப் பிடித்து என் பால் குடங்களின் மேல் வைக்க, அவன் உற்சாகத்துடன் அவற்றை உருட்டி பிசைந்தான். எனக்கு லேசாக வலித்தது. இருந்தாலும் கண்டுக்கொள்ளவில்லை.சுமார் ஐந்து நிமிடங்கள் எனது பால் குடங்களுடன் விளையாடிய அவனது கைகள ் எனது புடவையை தூக்கிவிட்டு, என் காலில் சரசரவென்று மேல் ஏறியது. என் தொடைகளை அடைந்த உடன், அதன் வழவழப்பை ரசித்த படியே அவன் அதனை தடவினான். அவனது கை அதை தாண்டி மேலே செல்ல எத்தணிக்க, “இல்ல வேண்டாம்.. விடு..” என்று அவனை பிடித்து தள்ளினேன். மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்க இருவரும் பிரிந்தோம்.அவனது முகத்தில் ஏமாற்றம் தெரிந்தது. “ஏன்..?” என்றான். அதை தவிர, அவன் என்னிடம் வந்து என்னை க� �்டாய படுத்தவில்லை. அது எனக்கு பிடித்து இருந்தது. நான் பதில் சொல்லாமல் இருந்ததால், “பிளீஸ்.. பிளீஸ்..” என்று கெஞ்சினான்.”இல்ல.. இங்க வேணாம்..” என்றேன்.”வேற எங்க…?” என்றவன் யோசித்து, “எங்க மாமாவோட கெஸ்டு ஹவுஸ¤க்கு போயிடலாமா?” என்றான்.”ம்ம்ம்.. ஆனா இப்ப இல்லை.. நேரம் ஆவுது.. நான் வீட்டுக்கு போகனும்.. நாளைக்கு?” என்றேன்.அவனது முகத்தில் பெரும் ஏமாற்றம் தெரிந்தது. இருந்தாலும் “ச� �ி” என்று விட்டு, என்னருகில் வந்து மீண்டும் என் உதடுகளை கவ்வி சுவைக்க ஆரம்பித்தான். ஆனால் அவனது கைகள் மட்டும் அவனுக்கு பிடித்த எனது டிக்கியை துவசம் செய்துக்க்கொண்டு இருந்தன. எனது பேண்டி ‘சொத சொத’ என்று ஊறிப்போய் இருந்தது. ஒரு வழியாக இருவரும் பிரிந்தோம். இரவு படுத்த பின்னர் தூக்கமே வரவில்லை. ‘நாம என்ன செய்ஞ்சுக்கிட்டு இருக்கோம்..? தப்பில்லையா?’ என்று என் மனதில் ஏகப்� �ட்ட கேள்விகள்.

‘கட்டின புருஷன் இருக்கப்போ, இப்படி நாம் போகிறோமே..’என்ற எண்ணம் என்னை அலைக்கிழித்தது.’என்ன புருஷன். பொண்டாடிய கூட சந்தோஷமா வச்சு இருக்க தெரியாதவன்! அப்படியே பொண்டாடி ஆசைப் பட்ட, அவளை வேசின்னா சொல்லறது!! யார்க்கிட்டே போய் ஆசை பட முடியும், புருஷன் கிட்டே தானே! அவனே வேசின்னு இழிவு படுத்தி, மனசை உடைச்சதுக்கு அப்புறம் என்ன இருக்கு..?’ என்று எனக்கு நானே ஒரு பத� ��லை தந்து தூங்கி போனேன்.மறு நாள், நான் எழுந்து கிளம்புவதைப் பார்த்து விட்டு, என் கணவர், “ஏய்! எங்க கிளம்பரே! இன்னைக்கு சனிக்கிழமை இல்லை…? ” என்றார்.”இன்னை ஸ்பெஷல் கிளாஸ்..” என்று கூறி சமாளித்தேன். எனது மனம் ஏதோ புது மணப்பெண்ணை போல தத்தளித்தது. கிளம்பி முடித்ததும், எனது வண்டி சாவியை தொலைத்து விட்டு தேடுவது போல் தேட, என் அருமை கணவர், “நல்லா தேடு..! ஒரு இடத்தில ஒழுங்க வைக்கிற� ��ு கிடையாது..!” என்று வியாக்கியானம் பேசிக்கொண்டே டீவீ பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார். “இன்னைக்கு பஸ்ஸில போ! அப்ப தான் ஒழுங்க வைக்க ஞியாபகம் இருக்கும்..” என்றார்.அதை தானே நான் எதிர்ப்பார்த்தேன்! நான் வீட்டை விட்டு கிளம்பினேன். தெருவை அடைந்ததும், நான் நிர்வாணமாக இருப்பது போன்ற பிரம்மை எனக்கு ஏற்பட்டது. ஏன் ஏற்படாது? எனக்கு நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்த பேண்டி போடாமல் நான் இருந்ததெ இல்லை. ஆனால் இன்று முதன் முறையாக நான் பேண்டி இல்லாமல் நடந்துக்கொண்டு இருந்தேன். அதுவும் இல்லாமல், என் பெண்மையை சுத்தமாக முடி களைந்து அல்லவா கொண்டு செல்லுகிறேன்! தெரு முனையை தாண்டி, பிஸியான ரோட்டுக்கு வந்ததும், ராஜாராமனின் கார் தென்பட்டது. அவன் வெளியில் தான் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். என்னைப் பார்த்ததும் அவனது கண்களில் ஆயிரம் வாட் பல்புகள் எரிந்தன. அவன் மு ன் கதவை திறக்க, நான் அதை சாத்தி விட்டு பின்னால் ஏறிக்கொண்டேன்.”ஏன்! முன்னால உட்கார கூடாதா..?” என்றான் அவன். “யாராச்சும் பார்த்துட்டா..? போதாததுக்கு நீ சும்மா இருக்க மாட்டே!” என்றேன். அதற்கு சிரித்த அவன், “சும்மா இருக்கவா நாம இப்போ போறோம்?” என்று கேட்ட படியே தன் முன்னால் இருந்த கண்ணாடியை அட்ஜஸ் செய்து அதில் என்னைப் பார்த்தான்.

எனக்கு அடி வயிற்றில் நெருப்பு மூள, நான் அவனு� ��்கு பழிச்சு காட்டிவிட்டு, சரிந்து உட்கார்ந்தேன்.கொஞ்ச நேரத்திற்கெல்லாம், கார் கிழக்கு கடற்கரை சாலையில் விரைந்துக்கொண்டு இருந்தது. அரை மணி நேரம் கழித்து ஒரு இடத்தில் அது திரும்ப, சற்று தூரத்தில் எங்களுக்கு எதிரில், பிரம்மாண்டமான பங்களா ஒன்று தென்பட்டது. ‘இங்க தான் இவன் கூத்து அடிப்பானா?’ என்று நான் எண்ணிய அதே வேளையில், “இங்க யாருமே இது வரைக்கும் வந்தது இல்லை! இது � �ன்னுடைய ராணிக்காக ஸ்பெஷல்!” என்றான். கேட்டை அடைந்ததும், ராஜாராமன், தன்னுடைய ஜன்னல் கண்ணாடியை கீழே இறக்கி, ரிமோட் ஒன்றை ஆன் செய்ய, கேட் தானாக திறந்தது. “யாருமே இல்லை..! எல்லாம் உங்களுக்குகாக தான்..!” என்று விளக்கம் சொல்லிவிட்டு, வீட்டினுள் காரை செலுத்தினான்.{{தமிழ்செக்ஸ்ஸ்டோரீஸ்.இன்போ}} கார் போர்டீகோவை அடைந்ததும், இருவரும் இறங்கினர். ‘இவ்வளவு பெரிய பங்களாவா..!’ என்று வியந்துக்கொண்டு இருந்த என் கையை உரிமையுடன் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு உள்ளே நடந்தான்.உள்ளே சென்றது தான் தாமதம். ராஜாராமன் என்னை வெறித்தனமாக கட்டிப்பிடித்து என் உதடுகளை கடித்தான். சில வினாடிகள் சென்று, தனது பலமான கரங்களால் என்னை தூக்கிக்கொண்டு, படி ஏற தோடங்கினான். நான் அவனது கையில் துவண்ட படியே அவனையே நோக்க, அவன் விட்ட ஜொள்ளுக்கு அளவே இல்லை.மாடியை அடைந்ததும், ராஜாராமன், ஒரு அறைக்குள் என்னை தூக்கி� �்கொண்டு போனான். சில்லென்று ஏஸி ஓடிக்கொண்டு இருந்த அறை மிகவும் பெரிதாக இருந்தது. அறையின் சுவர் எங்கும் கண்ணாடி பதிக்கப்பட்டு இருந்தது. நடுவில் வட்டமாக ஆனால் விசாலமான படுக்கை. ஒரே சமயத்தில் நான்கு ஐந்து பேர் படக்கலாம் போன்று இருந்தது. கட்டிலில் என்னை தூக்கி போட்ட, ராஜாவும் ஏறினான். என் முகத்துக்கு அருகில் தனது முகத்தை வைத்து என்னை உற்றுப் பார்த்த அவன், “ஏய்! நீ ரொம்� � அழகா இருக்கே! படம் பேர் இல்லை. நிஜமாவே..!” என்று விட்டு என் முகத்தில் சிறு சிறு முத்தங்களை பதிக்க ஆரம்பித்தான். நெற்றி, கண் இமைகள், கன்னம், கழுத்து, மேவாய், என்று முத்தமிட்டு வந்தவன், என் காது மடல்களை நக்கியும் சப்பியும் என்னை போதைக்குள்ளாக்கினான். நான் கண்கள் மூடி இன்புற்று இருந்த வேளையில் அவன், “ஏய்! ராணி! இன்னைக்கு உன்னை அணுஅணுவா ரசிக்க போறேன்..” என்றான். நான் பதில் ச� �ல்லவில்லை. ஆனால் என் உதட்டில் புன்னகை அரும்பியது. “என்ன பதிலையே காணோம்” என்றான் அவன். நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு படுத்து கிடந்தேன்.

தொடரும்……