ஆட்டோ நாங்கள் போக வேண்டிய ஹோட்டலில் வந்து சேர, நான் ஆட்டோவுக்கு பணத்தை கொடுத்துவிட்டு நேராக சரவணன் சொன்ன ரூமுக்கு சென்று கதவை தட்ட, அது திறந்து தான் இருந்தது. இருவரும் உள்ளே செல்ல, சரவணன் மல்லாக்காக பெட்டில் படுத்து கொண்டு இருந்தான். நாங்கள் உள்ளே சென்று நான் கதவை அடைத்தேன். சரவணன் எழுந்து வந்து அவளை கட்டி அணைத்து முத்தமிட்டான். அவளும் அவனை பெரிதாக இளித்தபடி அவனை கொஞ்சினாள்.
"என்னடா ரொம்ப நாளா காணோம். என்னை மறந்துட்டியா, இல்லே உனக்கு சுண்ணி எழுந்திக்கலியா? " என்று கேட்டவாரே அவன் பேண்டின் மேல் கையை வைத்து அவன் சுண்ணியை அமுக்கினாள். "அதெல்லாம் சரியாதான் வேலை பாக்குது, இதா என்னோடு பிரெண்டு. இப்போதான் பட்டணத்துக்கு வந்து இருக்கான், இதுக்கெலாம் புதுசு. பாத்து கவனி என்னா?" என்றான். அவள் என்னை திரும்பி பார்த்து சிரித்தால். நானும் கொஞ்சம் கூச்சத்தில் சிரித்தேன்.
"எனக்கு அவன் புதுசு என்று ஏற்கனவே கண்டு பிடிச்சிட்டேன். ஆடோவிலே வரும்போதே ஐயா நல்ல வேர்த்து வழிஞ்சு நெளிந்தாரே." என்று சொன்னவாரே என்னை பார்த்து கண் அடித்தாள். "அப்போ நான் கெளம்பறேன், நீ அவனை ஜாக்கிரதையாக பாத்துக்கோ" என்றான் சரவணன். எனக்கு இப்போ சரவணன் இருப்பதால்தான் கொஞ்சம் தைரியமாக இருந்தேன். அவனும் சென்று என்னை இவளோடு தனியாக விட்டுவிட்டால், அப்புறம் போலீஸ் ரைடு என்று சினிமாவில் வருவது போல வந்து விட்டால்?
இப்படி பல பல யோசனைகள் வர எனக்கு மூச்சு திணறலே ஏற்பட்டு விடும் போல இருந்தது. நான் மெல்லிய குரலில், "சரவணன் நீங்க இங்கேயே இருங்க" என்றேன். அதை கேட்ட அவள் கலகல என்று சிரித்துகொண்டே, தன வயிற்ரை பிடித்து கொண்டு கட்டிலில் குமுறி குமுறி சிரித்தாள். எனக்கு என்னவோ போல மிகவும் அவமானமாகிவிட்டது. "டேய் பாத்தியா அவனுக்கு நீதான் வேணுமா" என்று சிரித்து கொண்டே இடையில் சொல்லிவிட்டு மீண்டும் வயிற்ரை பஇடித்து கொண்டு சிரித்தாள்.
அது எனக்கு இன்னும் அவமானமாகி விட்டது. எனக்கு முகம் எல்லாம் வேலரி விட, சரவணன் என்னை பார்த்து சிரித்தான். தான் கட்டிலில் சாய்ந்து அவளை பிடித்து உட்கார வைத்தான். "என்னடி விளையாட்டு இது. அவனே பாவமா இருக்கான். அவனை போய் இப்படி ஓட்டறே" என்றான். அவளுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சிரிப்பு அடங்க தொடங்கியது. என்னை பார்த்து தன் தலையை ஆட்டி என்னை வா என்பது போல சொன்னாள். நானும் மெதுவாக அவள் பக்கம் சென்று கட்டிலில் உட்காந்தேன்.
"பாப்பா, உனக்கு நா வேணுமா இவன் வேணுமா?" என்று குழந்தைகளுக்கு அம்மா கேட்பது போல கொஞ்சும் குரலில் கேட்டுவிட்டு மீண்டும் சிரித்தாள். அப்போ நான் கொஞ்சம் கோபம் கொண்டு எழ, என் கையை கெட்டியாக பிடித்து இழுத்தாள். நான் அப்படியே மீண்டும் கட்டிலில் உட்கார்ந்தேன். "ரெண்டு பெரும் வேணுமா?" என்று மீண்டும் தன் கலைப்பை நிறுத்தாமல் சிரித்தாள். நான் அவள் கையை உதறிவிட்டு எழுந்து சரவணனிடம், "நான் கெளம்பறேன்" என்று சொல்ல இருவரும் சீரியசாகினர்.
"என்னடா ரொம்ப நாளா காணோம். என்னை மறந்துட்டியா, இல்லே உனக்கு சுண்ணி எழுந்திக்கலியா? " என்று கேட்டவாரே அவன் பேண்டின் மேல் கையை வைத்து அவன் சுண்ணியை அமுக்கினாள். "அதெல்லாம் சரியாதான் வேலை பாக்குது, இதா என்னோடு பிரெண்டு. இப்போதான் பட்டணத்துக்கு வந்து இருக்கான், இதுக்கெலாம் புதுசு. பாத்து கவனி என்னா?" என்றான். அவள் என்னை திரும்பி பார்த்து சிரித்தால். நானும் கொஞ்சம் கூச்சத்தில் சிரித்தேன்.
"எனக்கு அவன் புதுசு என்று ஏற்கனவே கண்டு பிடிச்சிட்டேன். ஆடோவிலே வரும்போதே ஐயா நல்ல வேர்த்து வழிஞ்சு நெளிந்தாரே." என்று சொன்னவாரே என்னை பார்த்து கண் அடித்தாள். "அப்போ நான் கெளம்பறேன், நீ அவனை ஜாக்கிரதையாக பாத்துக்கோ" என்றான் சரவணன். எனக்கு இப்போ சரவணன் இருப்பதால்தான் கொஞ்சம் தைரியமாக இருந்தேன். அவனும் சென்று என்னை இவளோடு தனியாக விட்டுவிட்டால், அப்புறம் போலீஸ் ரைடு என்று சினிமாவில் வருவது போல வந்து விட்டால்?
இப்படி பல பல யோசனைகள் வர எனக்கு மூச்சு திணறலே ஏற்பட்டு விடும் போல இருந்தது. நான் மெல்லிய குரலில், "சரவணன் நீங்க இங்கேயே இருங்க" என்றேன். அதை கேட்ட அவள் கலகல என்று சிரித்துகொண்டே, தன வயிற்ரை பிடித்து கொண்டு கட்டிலில் குமுறி குமுறி சிரித்தாள். எனக்கு என்னவோ போல மிகவும் அவமானமாகிவிட்டது. "டேய் பாத்தியா அவனுக்கு நீதான் வேணுமா" என்று சிரித்து கொண்டே இடையில் சொல்லிவிட்டு மீண்டும் வயிற்ரை பஇடித்து கொண்டு சிரித்தாள்.
அது எனக்கு இன்னும் அவமானமாகி விட்டது. எனக்கு முகம் எல்லாம் வேலரி விட, சரவணன் என்னை பார்த்து சிரித்தான். தான் கட்டிலில் சாய்ந்து அவளை பிடித்து உட்கார வைத்தான். "என்னடி விளையாட்டு இது. அவனே பாவமா இருக்கான். அவனை போய் இப்படி ஓட்டறே" என்றான். அவளுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சிரிப்பு அடங்க தொடங்கியது. என்னை பார்த்து தன் தலையை ஆட்டி என்னை வா என்பது போல சொன்னாள். நானும் மெதுவாக அவள் பக்கம் சென்று கட்டிலில் உட்காந்தேன்.
"பாப்பா, உனக்கு நா வேணுமா இவன் வேணுமா?" என்று குழந்தைகளுக்கு அம்மா கேட்பது போல கொஞ்சும் குரலில் கேட்டுவிட்டு மீண்டும் சிரித்தாள். அப்போ நான் கொஞ்சம் கோபம் கொண்டு எழ, என் கையை கெட்டியாக பிடித்து இழுத்தாள். நான் அப்படியே மீண்டும் கட்டிலில் உட்கார்ந்தேன். "ரெண்டு பெரும் வேணுமா?" என்று மீண்டும் தன் கலைப்பை நிறுத்தாமல் சிரித்தாள். நான் அவள் கையை உதறிவிட்டு எழுந்து சரவணனிடம், "நான் கெளம்பறேன்" என்று சொல்ல இருவரும் சீரியசாகினர்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக